Mahler had een dwangstoornis

Gustav Mahler was geen makkelijke man thuis. Hij leefde in een absurd strak ritme en at elke dag hetzelfde. Zijn dagindeling was heel precies: componeren, lunchen, wandelen, naar de opera. De buren konden hun klok gelijkzetten op Mahlers wandeling. Elke dag dezelfde wandeling op dezelfde tijd. Zijn huisgenoten - eerst zijn zusters, later Alma - schikten zich in hun lot en waakten over de klok en het dieet van Gustav.

Toen Alma het niet meer aankon en naar een kuuroord ging, adviseerde haar moeder haar een minnaar te nemen. Het overspel was geen geheim meer toen Alma’s minnaar een liefdesbrief waarschijnlijk expres aan haar man stuurde. Gustav ging geschokt in korte therapie bij Freud. Die concludeerde dat de componist een Oedipus complex had. Ik weet niet of Freud de dwangstoornis over het hoofd zag. 

In ieder geval kreeg Alma meer vrijheid en waardering van haar man.