zondag 31 oktober 2010
zaterdag 30 oktober 2010
vrijdag 29 oktober 2010
donderdag 28 oktober 2010
Verhalen van 25 woorden
Zou voor ons taalgebied ook aardig zijn: een boek met verhalen van 25 woorden of korter. The New Yorker geeft enkele voorbeelden:
Houston, We Have a Problem,” by J. Matthew Zoss.
I’m sorry, but there’s not enough air in here for everyone. I’ll tell them you were a hero.
“Cull,” By L. R. Bonehill".
“There had been rumors from the North for months. None of us believed it, until one night we started to kill our children too.
woensdag 27 oktober 2010
dinsdag 26 oktober 2010
maandag 25 oktober 2010
zondag 24 oktober 2010
Swastika in de sport
De swastika was voor de oorlog een veel gebruikt gelukssymbool in de sport. Niet alleen in Amerika, maar ook hier: zoals bij een handbalvereniging in Bovensmilde, een tennisclubje in Naarden, een roeivereniging in Groningen. Harry Perton meldt vandaag:
Maar dat er hier in de stad [Groningen] een voetbalvereniging was die Swastika heette, waarvan verreweg de meeste spelers joods waren en de secretaris in het hartje van de jodenbuurt woonde, dat is achteraf bijna te bizar om te geloven.
En toch bestond die club. Gerard Helsma, de voetbalhistoricus van deze stad, vertelde mij er van de week over.
De club heeft van 1922 tot 1924 bestaan en speelde op een veld achter café Keuning in Helpman. Het tenu bestond uit een geelzwart shirt en een zwarte broek. Op dat shirt hadden de spelers een swastika als embleem. Ze speelden in de tweede klasse van de onderbond en hun prestaties waren redelijk goed. Het eerste seizoen werden ze kampioen, zonder evenwel te promoveren. In hun tweede jaar werden ze tweede. Daarna ging hun cluppie op in De Raven, wat helemaal een joodse vereniging was. De secretaris van Swastika kreeg daar dezelfde functie.
Hier nog maar even diverse bewijzen van de swastika in de sport:
Maar dat er hier in de stad [Groningen] een voetbalvereniging was die Swastika heette, waarvan verreweg de meeste spelers joods waren en de secretaris in het hartje van de jodenbuurt woonde, dat is achteraf bijna te bizar om te geloven.
En toch bestond die club. Gerard Helsma, de voetbalhistoricus van deze stad, vertelde mij er van de week over.
De club heeft van 1922 tot 1924 bestaan en speelde op een veld achter café Keuning in Helpman. Het tenu bestond uit een geelzwart shirt en een zwarte broek. Op dat shirt hadden de spelers een swastika als embleem. Ze speelden in de tweede klasse van de onderbond en hun prestaties waren redelijk goed. Het eerste seizoen werden ze kampioen, zonder evenwel te promoveren. In hun tweede jaar werden ze tweede. Daarna ging hun cluppie op in De Raven, wat helemaal een joodse vereniging was. De secretaris van Swastika kreeg daar dezelfde functie.
Hier nog maar even diverse bewijzen van de swastika in de sport: