Een katholieke begrafenis in 1958

Mijn vroegste herinnering betreft mijn opa, de vader van mijn moeder. Ik herinner me dat mijn zus en ik lachend achter de bank lagen als mijn opa belde. We riepen dan Opa Dribbel. Het is Opa Dribbel.

Mijn opa is gestorven toen ik drie jaar oud was. Ik heb hem niet gekend, hij mij wel. Mijn oma heeft de begrafenis in september 1958 laten vastleggen door een fotograaf, omdat twee directe familieleden niet op tijd in Nederland konden zijn. Zij verbleven in Afrika en op de Antillen. Er zijn natuurlijk meer exemplaren van de reportage en een ervan heb ik in mijn bezit.

Omdat het ook een historisch document is, heb ik er een video van gemaakt. Die kun je hieronder zien (als je dat wilt).