maandag 2 april 2012

Maya Posch en de verborgen blinde vagina

Het criterium zou moeten zijn of iemand staand of zittend plast. Nee niet echt, maar Maya Posch uit Rijssen mag zich nu officieel vrouw noemen. In de pers staat ze te boek als 'hermafrodiet'. Het begint bijna een geuzennaam te worden. Ze wordt in één adem genoemd met Foekje Dillema.

En dat terwijl ik er altijd voor gewaakt heb om Dillema hermafrodiet te noemen. Laten we eerlijk zijn technisch klopt de naam niet, want van zelfbevruchting is geen sprake en ook niet van voortplanting zowel langs de vrouwelijke als mannelijke lijn. Posch wil graag zijn wat Dillema absoluut niet wilde zijn: hermafrodiet. Maar Posch is fysiek geen hermafrodiet. Er is nog een verschil: Dillema was uiterlijk vrouw.

Posch heeft testikels en een prostaat. Posch heeft ook een penis en dat wil ze graag zo houden. Dat plast zo lekker. En ze heeft net als alle mannen een 'verborgen, blinde vagina'.

Een verborgen blinde vagina is niks. Een blinde vagina wil zeggen dat tussen de schaamlippen geen geboortekanaal is. Het loopt dood. Dus een verborgen blinde vagina is onzin. Want Posch heeft geen schaamlippen en dat afwezige geboortekanaal bestaat per definitie niet. Nederlandse ziekenhuizen betwisten ook deze vreemde constatering van een Duitse arts. Maar de rechter is gezwicht: Posch mag zich nu officieel vrouw noemen.

Nu mag Posch zich van mij best vrouw noemen en ik steun haar van harte bij een officiële geslachtsverandering, maar kom bij mij niet aan met een verborgen, blinde vagina.

Niet dat Posch nu tevreden is. Ze denkt namelijk dat ze een chimaera is, een samensmelting van een tweeling, jongen en meisje. Dat bestaat. In een vroeg stadium van de zwangerschap smelten twee embryo's samen tot één embryo. Ze wil dat laten onderzoeken hoewel ze genotype 46XY is. Ze wil natuurlijk graag 46XX/46XY zijn: true hermaphrodite. Ze zal dus moeten aantonen dat ze naast haar XY- cellen ook cellen met twee X-chromosomen heeft. Dat wordt een hele zoektocht en dan nog kan er via een verkeerde celdeling best ergens een XX-cel ontstaan.

Dat is nu de volgende stap in een leven dat altijd maar op zoek blijft. En nooit een afdoende antwoord vindt. Treurig.