Lesbisch van sport?
Word je nou lesbisch van sport? Als vrouw dan welteverstaan. Het aantal lesbiennes in sport is inderdaad aanmerkelijk hoger dan in de doorsneemaatschappij. Hoe zit dat?
Honderd jaar geleden dachten mannen (maar ook vrouwen) dat je als vrouw onvruchtbaar en lesbisch werd van sport. Sport werd door de bobo's aan vrouwen dus ook ontraden of verboden. Nog steeds zijn vaders wel bang dat hun dochter lesbisch wordt, van tennis bijvoorbeeld ('En als je al niet lesbisch was, word je het wel van rugby'). In tennis zijn veel voorbeelden van lesbische spelers, maar in damesrugby zijn teams vaak in meerderheid lesbisch. Voetbal en hockey zijn ook sporten die met vrouwelijke homoseksualiteit verbonden zijn.
De dameselftallen in het voetbal werden in 'de jaren 20 door de Europese feministische beweging ondersteund, totdat de dames ook echt alle vooroordelen over de gevolgen van sport en de geaardheid bevestigden. Het feminisme trok haar handen snel terug. Ze moest toch al vechten tegen vooroordelen over de eigen beweging.
Nee, van sport word je uiteraard niet lesbisch. Een heteroseksueel meisje kan niet lesbisch worden van sport. Het is wel zo dat meisjes in de sport soms pas ontdekken dat ze op vrouwen vallen en misschien was dat dan wel niet gebeurd buiten de sport? Door de sport worden ze dan in ieder geval wel gelukkiger. Maar het komt nog steeds voor de lesbische vrouwen in teams geweerd worden.
Het is zeker zo dat er meer lesbiennes in de sport zijn dan gemiddeld in de samenleving. Volgens de Duitse sociologe Brigit Palzkill zie vaker lesbiennes in segmenten waar eigenschappen die als typisch mannelijk worden bestempeld de boventoon voeren. Dat is in veel sporten dus ook zo.
Waar homoseksuele mannen vaker voor individuele sporten kiezen, kiezen lesbische vrouwen vaker voor teamsport. Dat is ook opmerkelijk. Uit de kast komen in de sport is voor mannen vaak veel lastiger, of men denkt dat dat lastiger is. Want de praktijk toont aan dat de sporter die eenmaal uit de kast is gekomen, nooit meer problemen ondervindt in de sport. Meisjes komen vaak makkelijker uit de kast, vooral in sporten die nog steeds vrijwel uitsluitend het domein zijn van mannen, zoals rugby.
Er zijn in de sportgeschiedenis meerdere vrouwen bekend die zelfs vanaf de jaren 20 vrij openlijk lesbisch leefden. Zoals Violette Morris, Babe Zaharias, Helen Stephens en Tollien Schuurman. Dat is bij mannen beslist ondenkbaar.
Honderd jaar geleden dachten mannen (maar ook vrouwen) dat je als vrouw onvruchtbaar en lesbisch werd van sport. Sport werd door de bobo's aan vrouwen dus ook ontraden of verboden. Nog steeds zijn vaders wel bang dat hun dochter lesbisch wordt, van tennis bijvoorbeeld ('En als je al niet lesbisch was, word je het wel van rugby'). In tennis zijn veel voorbeelden van lesbische spelers, maar in damesrugby zijn teams vaak in meerderheid lesbisch. Voetbal en hockey zijn ook sporten die met vrouwelijke homoseksualiteit verbonden zijn.
De dameselftallen in het voetbal werden in 'de jaren 20 door de Europese feministische beweging ondersteund, totdat de dames ook echt alle vooroordelen over de gevolgen van sport en de geaardheid bevestigden. Het feminisme trok haar handen snel terug. Ze moest toch al vechten tegen vooroordelen over de eigen beweging.
Nee, van sport word je uiteraard niet lesbisch. Een heteroseksueel meisje kan niet lesbisch worden van sport. Het is wel zo dat meisjes in de sport soms pas ontdekken dat ze op vrouwen vallen en misschien was dat dan wel niet gebeurd buiten de sport? Door de sport worden ze dan in ieder geval wel gelukkiger. Maar het komt nog steeds voor de lesbische vrouwen in teams geweerd worden.
Het is zeker zo dat er meer lesbiennes in de sport zijn dan gemiddeld in de samenleving. Volgens de Duitse sociologe Brigit Palzkill zie vaker lesbiennes in segmenten waar eigenschappen die als typisch mannelijk worden bestempeld de boventoon voeren. Dat is in veel sporten dus ook zo.
Waar homoseksuele mannen vaker voor individuele sporten kiezen, kiezen lesbische vrouwen vaker voor teamsport. Dat is ook opmerkelijk. Uit de kast komen in de sport is voor mannen vaak veel lastiger, of men denkt dat dat lastiger is. Want de praktijk toont aan dat de sporter die eenmaal uit de kast is gekomen, nooit meer problemen ondervindt in de sport. Meisjes komen vaak makkelijker uit de kast, vooral in sporten die nog steeds vrijwel uitsluitend het domein zijn van mannen, zoals rugby.
Er zijn in de sportgeschiedenis meerdere vrouwen bekend die zelfs vanaf de jaren 20 vrij openlijk lesbisch leefden. Zoals Violette Morris, Babe Zaharias, Helen Stephens en Tollien Schuurman. Dat is bij mannen beslist ondenkbaar.
gepost door Rosa Spier op
19:49
<< Homepage