Als enige man

Voor het gendertijdschrift Raffia heb ik een artikel geschreven over de geschiedenis van de geslachtstest in de sport. Het tijdschrift heeft dit keer als thema gender en sport. Nu ligt het nieuwe nummer op mijn tafel en ik zie dat ik de enige man ben die een bijdrage heeft geschreven. Voelt een beetje vreemd

Een van de artikelen gaat over de reproductie van genderongelijkheid in sport. Ja, een mond vol maar het komt erop neer dat, hoewel de deelname van vrouwen en mannen aan sport steeds meer gelijk wordt, de rolverdeling 'langs de lijn' genderongelijk is. Besturen zijn vooral mannelijk. Vrouwen staan bij de F'jes langs de lijn om ze te verzorgen, op latere leeftijd komen de vaders in het spel. De schrijfster vroeg aan een van de moeders waarom ze niet was ingegaan op de vraag om lijnrechter te worden. Het was een mannenwereld vond ze. "Nou en? dacht ik, maar geconfronteerd met de vraag of ik als man zou toetreden tot een bestuur van plattelandsvereniging met alleen vrouwelijke bestuurders, zou ik me nog wel even op het hoofd krabben.