Het INK-managementmodel

De visie achter het INK-managementmodel heeft betrekking op het continu streven naar het balanceren tussen diverse stakeholders van de organisatie, het balanceren tussen de resultaten en de inspanningen die daarop betrekking hebben en voortdurend werken aan (kwalitatieve) groei.

Er zijn van die zinnen die je na tien keer lezen nog niet kunt doorgronden. En toch moet je weten wat dat INK-model nu precies is. Streven naar het balanceren, staat er. Waarom zouden stakeholders moeten balanceren. Lopen ze op het slappe koord? Werken ze in het circus?

Het enige stukje van deze zin, dat ik begrijp is 'werken aan groei'. De rest is abracadabra. Ik blijf gefrustreerd achter. De meest mensen lezen er gewoon overheen denk ik. Het klinkt op zichzelf al fraai, toch? Managers snappen de metafoor meteen. Ook al is de rest onbegrijpelijk. Balanceren dat doen ze de hele dag, dus dat klinkt vertrouwd.

Volgens mij moet het INK  - de organisatie achter deze zin  - eerst maar eens werken aan kwaliteit van hun teksten.  Het INK is link.