Who the f*ck is Ring Lardner?
Ik ben een verhaal van Ring Lardner aan het vertalen. Ring wie? Zeg je. Ring Lardner is bijna onbekend in ons land, en dat is vreemd. Want volgens Holden Caulfield is hij naast zijn broer de beste schrijver van de wereld. Holden wie? Caulfield: the catcher in the rye!
Lardner laat in zijn verhalen mensen oeverloos vertellen. En dat is bijzonder lachwekkend en aan het eind komt vaak een lelijke aap uit de mouw. The catcher in the rye had niet bestaan zonder het werk van Ring Lardner. Het is dus ook niet voor niets dat J.D. Salinger in 'the catcher' zijn naam noemt. Voor The catcher in the rye heeft Salinger de stijl van Lardner overgenomen. Het is die stijl die het boek zo'n ongelooflijke vaart geeft. Het is één lange monoloog.
Lardner heeft diverse sportverhalen geschreven in deze monoloogstijl, over golf en honkbal bijvoorbeeld. Het golfverhaal Mister Frisbie komt in mijn volgende boek: de beste sportverhalen van de wereld.
Caulfield: It had these very funny, crazy plays in it, and then it had this one story about a traffic cop that falls in love with this very cute girl that's always speeding. Only, he's married, the cop, so he can't marry her or anything. Then this girl gets killed, because she's always speeding. That story just about killed me.” Caulfield bedoelt hier overigens het verhaal There are smiles.
Lardner laat in zijn verhalen mensen oeverloos vertellen. En dat is bijzonder lachwekkend en aan het eind komt vaak een lelijke aap uit de mouw. The catcher in the rye had niet bestaan zonder het werk van Ring Lardner. Het is dus ook niet voor niets dat J.D. Salinger in 'the catcher' zijn naam noemt. Voor The catcher in the rye heeft Salinger de stijl van Lardner overgenomen. Het is die stijl die het boek zo'n ongelooflijke vaart geeft. Het is één lange monoloog.
Lardner heeft diverse sportverhalen geschreven in deze monoloogstijl, over golf en honkbal bijvoorbeeld. Het golfverhaal Mister Frisbie komt in mijn volgende boek: de beste sportverhalen van de wereld.
Caulfield: It had these very funny, crazy plays in it, and then it had this one story about a traffic cop that falls in love with this very cute girl that's always speeding. Only, he's married, the cop, so he can't marry her or anything. Then this girl gets killed, because she's always speeding. That story just about killed me.” Caulfield bedoelt hier overigens het verhaal There are smiles.
<< Homepage