Recensie: De aankomst van Bas Steman

Denk je dat je alles gelezen hebt, zie ik dat Bas Steman een roman heeft geschreven over wielrennen. De roman begint op een verjaardagsfeest waarop de veel te dikke ome Cor het ene pijpje bier na het andere wegwerkt en over sport praat tegen zijn neef de wielrenner die het niet lukte om aan de top te komen. Zo'n verjaardagsfeest is geen best begin van een roman. Het is een cliché. Maar dan de zinnen die Steman schrijft:
Het asfalt bloedde; het loste mijn intentie; ze rangschikte de boekenkast op kleur .. en nog zo wat van die zinnen waarvan je denkt 'heeft die man geen redacteur bij de uitgeverij?' Boeken kun je op kleur rangschikken, maar boekenkasten .....

Het is allemaal belletrie van de ergste soort. Oké, ik worstel wel verder met dit boek. Je moet het toch helemaal lezen.