Pingpongmoeder

Doordeweeks zitten de moeders langs de lijn en die kunnen er ook wat van weet ik uit mijn tijd als schaatsleraar. Vandaag was er een tafeltennistoernooi. Toen ik binnenkwam zag ik al dat er een vrouw alleen zat op de kleine tribune niemand zat naast haar. Er was iets gebeurd. Ze was losgegaan op de scheidsrechter, een jongen van een jaar of twaalf.  Haar dochter had een bal over de tafel geslagen, de tegenstander had hem weliswaar aangeraakt maar achter de tafel. Nu zeggen de huis-tuin-en-keukenregels iets anders dan de echte regels. Zolang je de bal achter de tafel aanraakt, is er geen probleem. Je houdt het punt. Maar moeder ging los en iedereen had haar opgeroepen dat ze zich er niet mee moest bemoeien.

Dan gebeurt het onredelijke: iedereen hoopt dat de dochter de finale verliest. Ze verloor en velen juichten bijna niet in stilte.