Terug naar de kust De analyse

Iedereen begrijpt de tekst van Theun de Winter, ondanks de vele tekortkomingen. Het is ook een geweldig lied, maar toch. 

Ik weet niet wat er is

Maar er is iets mis

Dat kan. Maar het is geen roman dus De Winter komt meteen met het antwoord. Hij wil terug naar de kust. Hij weet wat er is. Hij wil terug naar de kust. Bijna ongerust.

Hoezo bijna ongerust? Ja omdat het rijmt, maar begrijpen doe ik dat niet. Is de kust er misschien niet meer? Is Theun daarom ongerust? 

En dan volgt het dieptepunt: bijna niet bewust van de dreiging dat daar mijn jeugd voorbij ging. Hoe kan iets dreigen dat al voorbij is. Ben ik nou gek of is dit grammaticale onzin? Ja dat is het natuurlijk. Het is onzin. Maar we kunnen wel met de schrijver meevoelen, zeker als je zoals ik ook van de kust komt (Scheveningen). Mijn jeugd is daar ook voorbij gegaan. Maar naar mist en regen verlang ik niet hoor. 

Deze tekstuele onzin hoort tot de muzikale hoogtepunten van de nederpop. En zo hoort dat ook met nederpop. Nonsens. Flauwekul.