Het briefje en de alinea

 Een alinea kun je op twee manieren opbouwen. Je begint met de onderbouwing en de laatste zin is de conclusie. Maar het kan ook andersom: je begint met de conclusie en die onderbouw je in de rest van de alinea. 

Het veelbesproken briefje in wat al ‘het verraad van Anne Frank’ heet is volgens het laatste principe opgebouwd. Eerst de conclusie daarna de onderbouwing. Maar die onderbouwing leidt niet noodzakelijk tot de conclusie. Iemand beweert dat de nazi’s een lijst hadden met onderduikadressen afkomstig van een notaris. Dan kun je niet zomaar zeggen dat die notaris dat briefje daar heeft afgegeven.  En dat is de kern van de misvatting in het cold case team. Sterker nog deze notaris kon het briefje daar niet afgeven omdat hij ondergedoken zat. 

Dat boek over het verraad van de familie Frank zal grondig herzien moeten worden.