Pedoseksualiteit in literatuur 2

 Er is een belangrijk verschil tussen en verhaal van Pim Lammers en de overige pedoseksuele literatuur: Lolita, De dood in Venetië en het actuele boek Mijn lieve gunsteling. Het verschil is dat het verhaal van Lammers vanuit het slachtoffer is geschreven, hoewel hij zich geen slachtoffer voelt. 

Ik herinner me vaag dat ook Isabel Allende een autobiografische herinnering beschrijft van kindermisbruik en dat ook zij die ervaring prettig vond. Ook Aisha die op haar negende werd ontmaagd door de profeet Mohammed kijkt er met liefde op terug. Moslims veroordelen dit misbruik niet (of soms proberen ze er onderuit te komen). Daarachter zit natuurlijk een gruwelijk probleem: het kindhuwelijk. Miljoenen kinderen misbruikt met toestemming van Allah. 

Tieners worden ook verliefd en soms op een volwassene. Maar meestal op andere tieners zoals ook de meeste volwassenen op een volwassen partner vallen. 

Lammers wordt bedreigd en verdedigd niet vanwege de inhoud van zijn verhaal maar vanwege het feit dat schrijvers vrij moeten zijn te schrijven wat ze willen.