Geslachtstest in Atlethiek

 Sebastian Coe de niet zo erg populaire voorzitter van de IAF is tevreden over de geslachtstesten die zijn uitgevoerd. Coe denkt niet in oplossingen maar in afstraffing. 

De testen worden worden uitgevoerd door de landelijke bonden. In het verleden gaf dat problemen. Omdat er met de uitslag gesjoemeld werd. Er is daarna besloten de tests op de wedstrijdlocatie uit te voeren. Dat is een enorme operatie. Rond de eeuwwisseling is besloten alleen bij twijfel te testen. De klok is nu weer 50 jaar teruggedraaid met verplichte testen in de landen van herkomst. 

De atleten zijn er matig tevreden mee. Aan de ene kant zou het de competitie eerlijker maken, maar de terechte vraag is wat er gebeurt als een atleet geschorst wordt. Femke Bol vraagt zich af of diegene dan geen vrouw meer genoemd wordt. Bol: “Als je je vrouw voelt ben je een vrouw”. 

Coe zit daar niet mee. Die vindt vrouwen met een Y-chromosoom oplichters. Dat is onzin. Meestal kwamen vrouwen er pas achter op een geslachtstest dat er iets mis was. Er zijn in de geschiedenis van het testen nooit bedriegers ontmaskerd. Het ging altijd om atleten wier fenotype vrouw is, oftewel aan de buitenkant vrouw. 

We moeten voor deze vrouwen in oplossingen denken. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat zij wel kunnen deelnemen zonder de competitie te vervalsen (voor zover dat ook gebeurt)? Iedereen heeft toch recht op sport.