Het geheugen van kinderen

 Toen mijn zoon drie was zei ik wel eens ‘vertel nog ‘s over je jeugd.’ Kinderen van drie herinneren dingen die ze op hun 5e en de rest van hun leven volkomen kwijt zijn. Dat heeft een doel. 

Er moet capaciteit vrijgemaakt worden om een soms zelf twee talen te leren. En dat vind ik het grootste wonder van de natuur: het leren van een taal. 

Je moet je namelijk voorstellen dat kinderen zich al die regels van een taal eigen maken zonder ze ooit te kunnen benoemen (tenzij ze een taal gaan studeren). 

Zo past een kind feilloos de regel toe dat wanneer je een zin vragend maakt onderwerp en gezegde omkeren 

Hij gaat een taal leren. Gaat hij een taal leren? 

Kinderen -en later volwassen - spreken zinnen uit die ze nog nooit eerder uitgesproken hebben, waarbij elk woord op de juiste plek in de zin staat. Ik zou de taalregel niet kunnen produceren. Maar ik kan de regel wel toepassen. 

Je moet kind zijn om het te kunnen leren. Later gaat het niet goed meer. Kinderen die migreren pakken de nieuwe taal snel op, hun ouders stuntelen wat af. 

Maar daarvoor moet heel wat geheugen ingeleverd worden. Hoe ver gaan jouw eerste herinneringen? Van de eerste drie jaar van je leven weet je vrijwel niets meer. Maar je spreekt wel vloeien Nederlands !