Bordjes altijd fascinerend
Ik vind ge- en verbodsbordjes altijd fascinerend. Zoals deze uit de molen van Eenrum. Er staat op dit bordje: 'U bezoekt de molen op eigen risico'. Maar dan anders:
Ik vind het formele aspect kwalijker dan de taalfout. Wat gaat er nu mis en waarom? Ik vermoed dat schrijvers van zulke teksten denken 'hoe formeler, hoe dwingender.' Teksten met een juridische lading behoren kennelijk formeel te zijn. Maar dat hoeft natuurlijk niet.
Wat gaat er mis? In ieder geval twee dingen. Ten eerste maakt de schrijver een zelfstandig naamwoord van een werkwoord (het betreden). Dat heet naamwoordstijl en is ronduit lelijk. Ten tweede verliest de schrijver de lezer helemaal uit het oog. Waarom richt hij zich niet gewoon rechtstreeks tot de lezer? Dan ben je ook dat lelijke woord 'geschiedt' kwijt.
Ik vind het formele aspect kwalijker dan de taalfout. Wat gaat er nu mis en waarom? Ik vermoed dat schrijvers van zulke teksten denken 'hoe formeler, hoe dwingender.' Teksten met een juridische lading behoren kennelijk formeel te zijn. Maar dat hoeft natuurlijk niet.
Wat gaat er mis? In ieder geval twee dingen. Ten eerste maakt de schrijver een zelfstandig naamwoord van een werkwoord (het betreden). Dat heet naamwoordstijl en is ronduit lelijk. Ten tweede verliest de schrijver de lezer helemaal uit het oog. Waarom richt hij zich niet gewoon rechtstreeks tot de lezer? Dan ben je ook dat lelijke woord 'geschiedt' kwijt.
<< Homepage