Zwemmen in fictie

Water is ontdooid ijs. Maar je kunt er wel lekker in zwemmen. Gelukkig is de chloorlucht inmiddels uit het zwembad verdwenen. En zwemmen is een door en door Nederlandse sport. 

Wordt er gezwommen in fictie? Een beetje. Enkele romans en een mooi verhaal. Adriaan Jaeggi schreef Held van beroep over een jongen die stiekem zwemt in het bad van de buren en verlangt naar een zwembad zonder eind. Zijn moeder had ook talent voor zwemmen en na haar overlijden geeft de familie haar dan ook een zeemansgraf. Vanaf de veerboot naar Engeland laten vader en zoon haar te water in de skibox die bovenop de auto zat. 

It was one of those midsummer Sundays when everyone sits around saying, “I drank too much last night.” You might have heard it whispered by the parishioners leaving church, heard it from the lips of the priest himself, struggling with his cassock in the vestiarium, heard it from the golf links and the tennis courts ...

Er is nog iemand die in het zwembad van de buren zwemt. De hoofdpersoon uit The Swimmer van John Cheever. Briljant, hilarisch en verontrustend is dit verhaal van de beschonken man die besluit via alle tussenliggende zwembaden naar huis te zwemmen. Pool-hopping van het huis van een vriend naar zijn eigen huis. Ik zou zeggen lezen! En het staat gewoon extra gratis op het web: The Swimmer. Luisteren naar de podcast kan ook. https://m.youtube.com/watch?v=GUGroaRU5PQ.