Wat is literatuur? De Nederlandse Wielerliteratuur ....
Ik ga die vraag hier niet beantwoorden wat literatuur is, tenzij impliciet. Waarover ik iets wil zeggen is dat Nederlandse uitgevers er wel een handje van hebben om van alles en nog wat literatuur te noemen. Vooral Prometheus doet het met de serie De Nederlandse ..... Literatuur in ... Verhalen. We hadden al Barend en Colson met De Nederlandse sportliteratuur in 80 en enige verhalen. Staat bijna geen literatuur in. En zeker niet mijn bijdrage over Foekje Dillema. Dat is onderzoeksjournalistiek. En ik voel me zeker niet gevleid door de titel van de bloemlezing.
Op de rol staat nu De Nederlandse Wielerliteratuur in 60 en enige verhalen van Arthur van den Boogaard. Geen kwaad woord over het boek, maar er zijn natuurlijk lang geen 60 literaire wielerverhalen in ons taalgebied. Er zijn niet eens 60 literaire wielerverhalen in de wereld. Wielrennen is alles behalve een literaire sport. Wat gebeurt hier eigenlijk?
Journalisten noemen tegenwoordig elkaars werk 'literatuur'. Terwijl het om goed geschreven journalistiek gaat. Mag je Frits Barend voor je lijst lezen? Nee natuurlijk. Mag je mijn boek over Foekje Dillema voor je lijst lezen. Nou hooguit bij biologie. Hoe moet het dan wel?
We zouden er veel beter aan doen om in navolging van de Amerikanen onderscheid te maken tussen fictie en non-fictie. Dat is helder en niet arbitrair. De lezer weet wat hij koopt. Eventueel prijs je een boek aan als 'literaire fictie'. Het overgrote deel van de sportliteratuur van uitgeverij Prometheus is non-fictie. Ik neem aan dat dat ook geldt voor de bloemlezing van Van den Boogaard. Terwijl de titels de suggestie wekken dat het om literaire fictie gaat.
Op de rol staat nu De Nederlandse Wielerliteratuur in 60 en enige verhalen van Arthur van den Boogaard. Geen kwaad woord over het boek, maar er zijn natuurlijk lang geen 60 literaire wielerverhalen in ons taalgebied. Er zijn niet eens 60 literaire wielerverhalen in de wereld. Wielrennen is alles behalve een literaire sport. Wat gebeurt hier eigenlijk?
Journalisten noemen tegenwoordig elkaars werk 'literatuur'. Terwijl het om goed geschreven journalistiek gaat. Mag je Frits Barend voor je lijst lezen? Nee natuurlijk. Mag je mijn boek over Foekje Dillema voor je lijst lezen. Nou hooguit bij biologie. Hoe moet het dan wel?
We zouden er veel beter aan doen om in navolging van de Amerikanen onderscheid te maken tussen fictie en non-fictie. Dat is helder en niet arbitrair. De lezer weet wat hij koopt. Eventueel prijs je een boek aan als 'literaire fictie'. Het overgrote deel van de sportliteratuur van uitgeverij Prometheus is non-fictie. Ik neem aan dat dat ook geldt voor de bloemlezing van Van den Boogaard. Terwijl de titels de suggestie wekken dat het om literaire fictie gaat.
<< Homepage