Sport in fictie: Wandelen

Vandaag is het de dood of de gladiolen op de Vierdaagse van Nijmegen. Tijd dus om wandelen in fictie te bespreken.

Denkend aan de Vierdaagse zelf, kom je al snel uit bij de thrillers van Rudy Dek. Hij schrijft sinds 2008 elk jaar een vierdaagsethriller met titels als De dood of de gladiolen en Het verdriet van de Vierdaagse. Niet mijn genre, maar voor de liefhebbers. Rudy Dek is net als ik tekstschrijver en taaltrainer en dat zie je ook terug in zijn boeken. Het is allemaal klare taal, maar het raakt je niet. En dat zeg ik niet omdat ik niet van thrillers houdt.

Op dit moment staat de Israelische schrijver David Grossman sterk in de belangstelling. In To the End of the Land maken twee mensen een trek door Israël. Ze hebben samen een zoon genaamd Ofer, maar geen huwelijksrelatie. Die zoon is als soldaat ingezet in de strijd die Israël eeuwig lijkt te voeren. Om diens deelname tegen de intifada te vergeten gaat Ora op reis met de biologische vader van Ofer. Ora beschrijft - en dat doet Grosmann heel knap - de geboorte en jeugd van Ofer gezien door de ogen van zijn moeder. Zij weigert tijdens de trek om naar het nieuws over de oorlog te luisteren alsof ze daarmee elk onheil kan bezweren.

Mark Twain verbleef jaren in Europa en maakte diverse wandeltochten vooral door Zuid Duitsland en de Alpen. Soms overigens ook gebruikmakend van de trein. Het boek A Tramp Abroad is een reisverslag van die wandeltochten. Het boek bestaat uit verschillende aparte verhalen. Het bekendste is natuurlijk Twains beschrijving van het Duits in The Awful German Language. Twain heeft namelijk Duits geleerd (let wel ruim voor de tijd van Het Derde Rijk). Het is een hilarisch verslag van het leerproces:

Surely there is not another language that is so slipshod and systemless, and so slippery and elusive to the grasp. One is washed about in it, hither and thither, in the most helpless way; and when at last he thinks he has captured a rule which offers firm ground to take a rest on amid the general rage and turmoil of the ten parts of speech, he turns over the page and reads, "Let the pupil make careful note of the following exceptions." He runs his eye down and finds that there are more exceptions to the rule than instances of it.

Het hoogtepunt van de wandelliteratuur is al geschreven door Jack London in 1902: How to Make a Fire. Als je zou moeten kiezen zou ik zeggen lees dit beste korte verhaal van London. Het is ook zijn meest geliefde korte verhaal. Een man gaat over de Yukon Trail op weg naar een basiskamp, maar doet dat tegen de adviezen van alle locals in. Het vriest namelijk dat het kraakt en er ligt een pak sneeuw. Ze waarschuwen hem vooral niet te gaan rennen als hij in moeilijkheden komt. Onderweg maakt hij nog twee keer vuur om zich aan te warmen. De tweede keer zonder succes en dan gaat hij rennen. Deze hardloper ..... ga het echt lezen zou ik zeggen!