Hyperandrogeen. Hoe nu verder?

Het hoogste sporttribunaal het CAS heeft verschillende uitspraken gedaan in de zaak die hardloopster Dutee Chand had aangespannen. Zij weigerde rond de spelen van 2012 het testosteronniveau te verlagen. Twee uitspraken van het CAS zijn het belangrijkst:

- De maatregel om het testosteronniveau omlaag te brengen is discriminerend. Het geldt alleen voor vrouwen en niet voor mannen met een hoge T-waarde. Het IOC heeft per slot van rekening discriminatie uitdrukkelijk afgewezen in hun olympisch Charter.

- De maatregel om De T-waarde omlaag te brengen omdat loopsters er oneerlijk voordeel van hebben is niet wetenschappelijk onderbouwd. De onderzoeken die er zijn spreken elkaar tegen.

De maatregelen zijn daarom voor twee jaar opgeschort. Het IOC heeft tot 2017 de kans haar beleid te funderen. 

Wat nu? Je zou natuurlijk een groot doubleblind onderzoek kunnen opzetten om aan te willen tonen dat testosteron de prestatie significant verbetert. Niet gemakkelijk. 

De eerste uitspraak is behoorlijk lastig. Om discriminatie tegen te gaan zou je ook mannen met hoge T-waardes moeten verplichten een hormoonkuur te doen. Dat zie ik niet gebeuren. Dan kun je natuurlijk het begrip discriminatie uit je charter halen. Dan laat je de beer los. 

Kortom het is een patstelling en geen van de partijen lijkt nu al weer een jaar na de uitspraak te bewegen. Dat zou uiteindelijk betekenen dat de hyperandrogene vrouwen in de competitie blijven zonder hormoonkuur. Zoals het 't geval was bij de Spelen van Rio. Caster Semnya kon 'puur natuur' lopen. 

En nu gaan ook de transgenders zich roeren. Ook zij kunnen claimen dat een hormoonkuur niet verplicht kan worden gesteld. Het zijn nu vooral de transgenderspecialisten in de sportbonden die steigeren. Heel hun bouwwerk onderuit gehaald. Ze zijn woedend op de hyperandrogene vrouwen. Dat is op zichzelf al lachwekkend.