Parentificatie

is het verschijnsel dat een kind de rol van een van zijn ouders (of beiden) overneemt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling van de jeugd. Zij zijn niet verantwoordelijk voor hun ouders.

Zo ken ik in mijn directe omgeving een jongen van 15 die het grote geheim van zijn moeder bewaart. Als hij dichtbij dat geheim komt ontstaat er voor hem een lastige situatie waarmee hij niet goed raad weet. Je ziet dat er een gewetensconflict is. Zijn vader laat lhet moment dan maar voorbij gaan. Het is niet zijn taak om het kind dat gewetensconflict op te dringen.

Waarom die moeder dat geheim bewaart is niet duidelijk, hoewel het geheim zelf zich makkelijk laat raden. Maar dat zij bewust of onbewust die rol aan haar kind opdringt, is niet juist. Het is háár geheim en niet het geheim van haar zoon. Parentificatie is niet goed voor een kind.