Treurige dag voor interseks-vrouwen

Caster Semenya en een handje vol andere hyperandrogene sporters zijn verplicht om bij deelname aan 400 tot en met de mijl hun testosteronniveau omlaag te brengen. Dat heeft het hogegerechtshof voor de sport besloten. Zij het niet unaniem. Het panel was verdeeld over het besluit. En hield wat slagen om de arm als het gaat om de medische gevolgen voor de sporter in de toekomst. De sporter zou namelijk testosteronremmers moeten gaan gebruiken. Dat kan bijvoorbeeld met anticonceptiepillen.

Interseksevrouwen worden nu toch apart gezet. Slecht nieuws natuurlijk. Op deze manier komen we nooit van de discriminatie af. Deze discussie loopt nu al sinds 1936 met steeds andere maatregelen. En wisselende doelgroepen. Bovendien liggen vrijwel altijd de medische gegevens van deze vrouwen op straat. Ook van Semenya. De IAAF heeft keer op keer de privacy van atleten geschonden. Zo stelde de IAAF op haar website voorafgaand aan het proces dat vrouwen met ik citeer ‘inwendige testikels’ een oneerlijke concurrentie zijn. In casu Caster Semenya.

Er wordt door veel buitenstaanders vrij intuïtief gereageerd als het gaat om een hoge testosteronspiegel. Meer testosteron, meer spierkracht denkt men. Maar deze relatie is helemaal niet zo lineair en eenvoudig. Iedereen reageert weer anders op hormonen en testosteron dient niet alleen de spiermassa. De wetenschap zou uitsluitsel moeten geven, maar onderzoekers hebben op hun beurt weer zitten knoeien met cijfers. Het was beter geweest als de rechtbank nieuw onderzoek had verlangd voordat er psychologisch ingrijpende maatregelen worden genomen.

Er zijn veel verliezers. Het was ook een slechte dag voor de sport, die bewezen heeft dat ze niet verbroedert, maar mensen uit elkaar drijft.