De motieven van Van Liempt

Roel Pieterman geeft een interessante analyse van plagiaataffaires. De commissies die plagiaat onderzoeken kijken niet meer naar de teksten zelf, maar naar de motieven van de promovendus. Als promovendus zegt dat hij zich niet bewust was van plagiaat of dat hij de bronvermelding even vergeten is, is hij slordig in plaats van schuldig. Gaan integriteitscommissies promovendi aan de leugendetector hangen?
Van Liempt was ook slordig hoewel dat zeer onwaarschijnlijk is gezien zijn verleden. Hij doet het doelbewust. Maar het verleden telt niet in een oordeel. Van Liempt heeft weliswaar geen teksten letterlijk overgenomen maar wel zonder bronvermelding diverse boeken gebruikt. Dat is fraude. Pronken met andermans veren dus.
En zo kan nu elke student of promovendus zich nu beroepen op zijn motieven in plaats van zijn daden. “Goh ben ik dat even vergeten te vermelden. Slordig van me

Pieterman Erasmus Universiteit