dinsdag 7 januari 2020

Ad van Liempt verdient een pak slaag

Ik ben met vele anderen woedend op Ad van Liempt. Op zijn fraude en andere misdragingen. De anderen vind je in het overzichtsartikel van Frits Barend in het Parool. Barend had gelijk.

Van Liempt steelt onderzoek en of doet voortdurend alsof hij - de grote Van Liempt - de eerste is die over een onderwerp schrijft (“het verbaast me dat daar niet eerder over is geschreven” zegt de leugenaar dan steevast). Hij deed dat ook bij zijn proefschrift. En dat is hem in zachte termen ook verweten door de RUG. Maar te zacht omdat hij dit al zijn hele leven doet. Graaien en draaien. Het was hoog tijd voor een helder en stevig oordeel. Hij kreeg een oorvijg, maar verdiende een pak slaag.

Er zijn meerdere problemen met zijn proefschrift. Het verzwijgen van drie belangrijke bronnen (Onderzoek B. Droog). Het nivelleren van het kwaad (Dr. R. Dekker) en het niveau van zijn proefschrift (Prof. Brunt). Dat is nogal wat bij elkaar.
De integriteits commissie heeft alleen de aanklacht van plagiaat onderzocht. Zonder de voorgaande gevallen mee te nemen. Zij komen tot de conclusie dat Ad van Liempt slordig met bronnen omgaat. Dat is een eufemisme. Zo heeft de universiteit vooral zichzelf en de betrokken hoogleraren in bescherming genomen. Geen enkele empathie voor slachtoffers van het wangedrag. Dat zijn Lotte BergenNanda van der Zee en Frank van Riet. Zij publiceerden al eerder over Gemneker de commandant van Westerbork. Relevante boeken, maar Van Liempt verzweeg hun bestaan. Dat is ronduit schandalig en onwetenschappelijk! Niet slordig. Maar wetenschapsfraude. Van Liempt heeft met al zijn wangedrag te veel mensen bestolen en voorgelogen. Een universiteit behoort dat te bestraffen. Maar de RUG koos voor een juridisch woordenspel om zelf schoon uit deze strijd te komen (slordig met bronnen). Daarom verdient deze affaire een hoger beroep.

Wat is mijn ervaring? Nadat ik de redactie van Andere Tijden Sport mijn onderzoek naar de schorsing van Foekje Dillema in vertrouwen gaf, gingen zij er onder de bezielende leiding van Ad van Liempt direct mee aan de haal. Dat schijnt zó gewoon in Hilversum te zijn dat niemand zich daar nog druk maakt over morele en persoonlijke implicaties. Ik ben er goed ziek van geworden. Ik ben bestolen. Van Liempt en zijn kornuiten pronkten met mijn onderzoek. Het maakt me nog steeds woedend.

De 3 boeken die Van Liempt verzweeg:




.