Lampedusa

300 mensen de dood ingejaagd door mensensmokkelaars. In rubberboten in de storm. Het water klotst over de rand, en mensen worden zeiknat. Het is koud, ze beginnen te rillen en als het rillen ophoudt vallen ze langzaam in slaap. Nou ja ze raken buiten bewustzijn. Ze worden dan overboord gezet, het is al stampvol aan boord. De boot loopt vol water en aan de achterkant verdwijnt de boot al onder water. Mensen houden elkaar vast in angst. Zo trekken ze de anderen mee de zee in. Het water is steenkoud. Drenkelingen proberen boven water te blijven door bovenop anderen te klauteren. Maar dat helpt maar even want de spieren zijn koud. In de zee drijven niet veel later 300 lijken van mensen die Europa probeerden te bereiken.

Wat zou ze in Europa gewacht hebben? Niet veel natuurlijk. Zwart werk, een krantenwijk, jarenlang verblijf in een opvangcentrum. Er is niemand die ze heeft verteld dat Europa ze niks te bieden heeft. Degenen die Europa wel bereikt hebben doen net alsof ze succesvol zijn. Ze schamen zich voor hun familie die het geld bij elkaar heeft gebracht om ze als voorpost naar Europa te sturen. Ze kunnen hun familie nooit meer terugbetalen. Ze hebben geen enkele optie om de familie hier heen te halen. En de meesten kunnen het nooit meer navertellen. Het is een grote tragedie.