Hardlopen in fictie

De marathon is het enige sportevenement dat is gebaseerd op fictie, het verhaal van de koerier die het nieuws van de overwinning van de Atheners op de Perzen naar de stad brengt. Bedacht door de dichter Plutarchus, zo'n 500 jaar na dato.

De belangrijkste hardloopnovelle is The Loneliness of the Long Distance Runner van Alan Sillitoe. Een gevangene moet het ter meerdere eer en glorie van zijn gevangenisdirecteur opnemen tegen de jongens van de eliteschool. Maar wat heeft hij daar eigenlijk zelf aan? 

Er zijn twee hardloopromans die echte aanraders zijn, allereerst The Olympian van Brain Glanville over een excentrieke coach en de roman Once a Runner van John Parker, een boek dat ook in een Nederlandse vertaling beschikbaar is: Eens een hardloper. Een mijler die grote hoogte bereikt. 

De beste hardlooproman ooit geschreven is ongetwijfeld Brot und Spiele van Siegfried Lenz over een loper die, als hij eenmaal de beste van Duitsland is geworden, alles en iedereen om zich heen laat vallen. Uiteindelijk stort hij op zijn belangrijkste wedstrijd vlak voor de finish in elkaar. En zo eindigen bijna alle hardloopromans. Hardlopers zijn doodlopers.