Promoveren. Ik?

Anderhalf jaar geleden stond ik voor de vraag om te gaan promoveren in geschiedenis en gendervraagstukken. Het onderzoek zou zich richten op de geschiedenis van de deelname van intersekse vrouwen aan wedstrijdsport. En de vraag of hier voorwaarden aan gesteld moeten worden of niet. Ik zou aan de hand van biografieën deze vraag moeten beantwoorden.

De promotor stelde mij de vraag of een boek niet meer voor de hand lag dan een promotie. Afgezien van het feit dat ik meer dan welkom was als buitenpromovendus aan de Radboud. Deze vraag had ook aan Van Liempt gesteld kunnen worden. Vooral omdat promoveren op een biografie omstreden is. Denk aan de promotie van Onno Blom op de biografie van Jan Wolkers. Daar werden veel vragen bij gesteld.

Ik heb gekozen voor een boek. Ten eerste vanwege de kwestie promoveren op biografieën maar ik wilde ten tweede ook een groter publiek bereiken dan de wetenschappelijke wereld. Mijn boek komt dit najaar uit bij MacFarland Books. Van Liempt was sluwer. Hij deed beide en zijn boek lag al voor de promotie in de winkel. Van Liempt heeft helemaal geen dissertatie geschreven. Het was een journalistiek werk voor uitgeverij Balans en een promotie zou het feestje verdubbelen. De RUG liet zich verleiden het boek op te tillen naar een dissertatie. Dat lukte. Maar al snel hadden wetenschappers buiten de RUG in de gaten dat dit boekwerk op geen enkele manier voldeed aan de eisen van de wetenschap. Bovendien heeft de auteur zijn bronnen verdoezeld. Dat kan bij een uitgever soms, maar niet aan een universiteit.