Het staat geschreven

Sport in de wereldliteratuur

Mijn essay verschijnt binnenkort. Mogelijk volgende week al. Het is een essay over sport in fictie. Vele grote schrijvers hebben over sport geschreven, ik noem er enkele: Virginia Woolf, F. Scott Fitzgerald, Hans Maarten van den Brink en Marente de Moor. Ik weet het 'sporters lezen niet' en 'lezers sporten niet' om het maar scherp neer te zetten. Dat er geen groot publiek voor dit boekje zal zijn dat besef ik natuurlijk. Maar daar was het me niet om te doen. Ik heb een mooie reis door de wereldliteratuur gemaakt. En wie mee wil, is van harte welkom.

Een warm nest: mezen bouwen nest van hondenhaar

 

Het zijn net lipbloemigen

Republiek

Er zijn twee verenigingen die een republikeins genootschap willen zijn. De eerste heet Republikeins Genootschap: een clubje met de usual suspects als Femke Halsema en Ronald Giphart. Je kunt er geen lid van worden tenzij je uitverkoren bent.  Coöptatie dus. De club doet verder niets, behalve er zijn. Er is een knuffeljood, een knuffelneger en een knuffelturk lid. Voor het overige zijn het geschoolde arbeiders.

De andere vereniging heet het Nieuw Republikeins Genootschap. Die zijn wel actief, maar of Us Femke er lid van is. Ik hoop van niet natuurlijk. Anders richt ik het Vernieuwde RG op. Ik vraag dan of Beatrix beschermvrouw wil worden. Onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat Femke nooit lid zal worden. Ook Giphart niet en de rest van het eerst genoemde clubje is trouwens ofwel dement ofwel overleden. Zoals  professor Pim. Zou hij ooit met Femke bij een bijeenkomst zijn geweest? Vast niet. Het draait bij dit clubje slechts om het noemen van grote namen van fatsoenlijke mensen die diep in hun hart dolgraag bij Trix op de thee komen. Zo zijn ze dan ook wel weer, net zo exclusief als het koningshuis zelf. Doe mij dan toch maar een koning. 

En god ...

En god schiep de mens

Man en vrouw

Bang en boos

Doof en stom

Blij en moedig

Kort en lang

Kaal en gedekt

Stijf en lenig

Blank en zwart

Groen en geel

Dik en dun

Hard en zacht

Rijp en groen

Blond en rood

Ver- en bijziend

Motto

Voor mijn boekje over sport in literaire fictie heb ik een motto bedacht:

Weet je wat het is met fictie?

Het is allemaal maar verzonnen!

Of zou zo'n motto allang bestaan?

Nu op historiek: Swastika-sport

Ik heb voor Historiek een artikel geschreven over de swastika als gelukssymbool voor sportverenigingen. Dat was voor de oorlog uiteraard. Lezen? Klik hier: Historiek.

Ze zitten overal

De Hollanders zitten altijd overal. Een aardbeving in Nepal? Ja hoor 170 Nederlanders aanwezig. Er stort een vliegtuig neer. Op stoel 23 zat een Nederlander. Waarom is het hier dan altijd zo fucking druk?

Het misverstand Aart Staartjes

Ik zat zoals elke week te keuvelen met de boekverkopers in Leiden.
Zegt A. tegen B.: "Aart Staartjes was er weer. Hij kocht een stapel boeken en vroeg om een prijsje te maken. Ik zei prima: voor 45 euro."
Zegt Staartjes:  "Is het oké voor 50?"
We schieten in de lach.
Ik zeg: "Ik heb hem wel eens gezien op een verjaardag. Toen hij zich voorstelde zei hij tegen me: Aart Staartjes."
B: "Zei hij dat echt? Ik ben Aart Staartjes?"
Ik: "Ja natuurlijk en ik zei dat weet ik."
A. "Ken je hem dan?"
Ik: "Ja de zus van een vriendin van me was een tijdje zijn vrouw. Later werd ze lesbisch. Hij houdt van jonge vrouwen. Ook al ziet hij er zelf nogal smoezelig uit. Toen hij 40 was leek hij al 60"

B: "Vorige week kocht hij een stapeltje wiskundeboeken. Heeft hij iets met wiskunde?
Ik: "Kennelijk. Ik heb geen idee. Ik ken hem alleen van Sesamstraat."
B. "Sesamstraat?"
Ik: "Ja, meneer Aart."
B. schiet in de lach. "Nee joh, niet die Aart Staartjes. Maar die man die hier elke week komt. Geen idee hoe hij heet. We noemen hem Aart Staartjes omdat hij twee altijd twee kleine vlechtjes in zijn haar heeft." 

William Kentridge

Filmpje

Aptoniem

Slot: de Week van het Sportboek

Hebben jullie ook zo genoten van deze week? Nou ik ook niet. Er gebeurde officieel dus nauwelijks iets. Ja, korting op 20 sportboeken, maar geen enkel fictieboek. En dan nog vanavond de uitreiking van de NSB. Geen enkel fictieboek.

Het was me een weekje wel. De beste initiatieven waren nog wel mijn essay en de sportquiz in Amsterdam. Maar daar had het/de CPNB niks mee van doen.

Het essay kun je vandaag nog downloaden. Daarna wordt het een echt boekje. Misschien nog leuker dan een pdf. Ik hou je op de hoogte.

Tot slot: de beste Nederlandse sportromans

Wat is de beste sportfictie in de Nederlandse literatuur? Hieronder de aanraders:

De schaatsentocht van Elisabeth Zernike (1933)
Een werkloze vrouw maakt een meerdaagse schaatstocht langs haar familie. Ze heeft geen werk en alle tijd. Aan het eind van haar tocht krijgt ze een bescheiden baan aangeboden. 

Over het water van Hans Maarten van den Brink (1998)
Twee jongens trainen in 1939 voor de Spelen die niet meer kwamen. Ze zijn erg verschillend maar in de boot één geolied geheel. Het was de gelukkigste tijd van hun leven, maar ook een tijd die nooit meer terug zou komen.  

Morgen zijn we in Pamplona van Jan van Mersbergen (2007)
Een burgervader neemt een lifter mee op weg naar de Stierenloop van Pamplona. Het is een bokser met een verleden.  

De Nederlandse maagd van Marente de Moor
Janna krijgt schermles van een Duitse maître. Haar vader heeft als arts deze maître nog verzorgd in de grote oorlog, de eerste. Zij is verliefd op de maître, hij profiteert daarvan. Maar de belangrijkste vraag moet beantwoord worden: wat is er met het geliefde paard gebeurd van de schermmeester?

Dit is het beste wat mij betreft. Maar ik wijs jullie ook graag op Blazen tot honderd van Geert van Beek, Drie slechte schaatsers van Tim Krabbé en Ventoux van Bert Wagendorp.

De beste Nederlandse sportverhalen

Wat zijn de aanraders? Het is moeilijk kiezen omdat ik als schaatsliefhebber veel schaatsverhalen zou verkiezen. En ik heb echt geprobeerd de voetbalklassieker 'Daar ga je Deibel' van Buddingh' te waarderen, maar het lukt me niet. Het verhaal blijft te veel in het spelletje hangen. Wat wel?

Juultje van Carry van Bruggen
Op het ijs bloeit de prille liefde op tussen Theo en Juultje. Theo leert haar schaatsen en bindt natuurlijk ook haar schaatsen aan. Maar de liefde mag niet zijn. Theo mag van zijn ouders niet omgaan met een 'Jodinnetje'. Hij schrijft haar een afscheidsbrief, maar Juultje heeft aan twee regels genoeg.

Honky Tonk Bomber van P.F. Thomése
Thomése 'creëert' zoals Hard Gras schrijft een nacht uit het leven van de voormalige Duitse spits Gerd Müller. Door angst en heel veel drank belandt hij halfnaakt op de brandtrap van een Amerikaans hotel. Daarna gaat hij de nacht in met steeds meer drank.

De ode van Louis Couperus
In het oude Olympia bezoekt een hetaere verkleed als jongen de Spelen. Daar ziet ze de man van haar dromen excelleren op vijf onderdelen. Een ode aan de sport en het mannelijk lichaam.

Saluut aan Rapido van Frans van Zoelen
Niet veel lezers zullen het een sportverhaal noemen. Dat maakt mij niet veel uit. In het verhaal gaat een koopzieke man keukens kopen in steden waar op dat moment een marathon is, vermakelijk!

De tegenspeler van Maarten 't Hart
Schaatsen en dammen. De jonge protagonist leert schaatsen achter de kinderbaar. Als hij het eenmaal onder de knie heeft schaatst hij met zijn oom over het Bommeer. In een kroeg wordt de oom dan uitgedaagd voor een potje dammen. Oom verliest, maar dat is niet erg hij speelde immers met zwart. Dan mag je verliezen als je geen fouten maakt.

De beste sportromans uit de literatuur

Gisteren heb ik de buitenlandse sportverhalen besproken. Vandaag de romans. De dagen daarna bespreek ik de romans en verhalen uit Nederland.

Wat zijn de aanraders in de buitenlandse romans? In volgorde van verschijning:

The Natural/De favoriet van Bernard Malamud (1952)
De sportloopbaan van honkbaltalent Hobbs wordt gedwarsboomd door een vrouw die Hobbs om mysterieuze redenen neerschiet bij zijn hotel. Dat wil zeggen, de dame lijkt geobsedeerd door het neerschieten van honkballers. De roman maakt een sprong van 15 jaar. Als Hobbs jaren later een wedstrijd verkoopt is het definitief het einde van zijn carrière.

This Sporting Life van David Storey (1960)
Een rugbyspeler, op het veld een held maar in het dagelijks leven mislukt eigenlijk alles wat hij onderneemt. De man is een onbehouwen homofobe vrouwenhater. Uiteindelijk verlaat ook zijn vrouw hem en blijft er weinig anders over dan de sport.

Het record van Per Olov Enquist (1970)
Je kent de schrijver vast van Het bezoek van de lijfarts. In 1970 schreef Enquist een atletiekroman. Een kogelslingeraar krijgt na reparatie zijn kogel van de smid terug met een lichter gewicht. De smid heeft onwetend wat loden balletjes in de kogel vervangen door tin. De atleet merkt dat hij niet alleen verder gooit maar ook veel beter kan draaien met zijn lichte kogel. Hij werpt voortaan met deze kogel. Dat is sportbedrog natuurlijk, maar de atleet meent zelf dat hij de sport vooruit brengt. Uiteraard volgt de blamage van de schorsing voor het leven.

Laagland van Joseph O'Neill (2008)
Een roman over een Nederlandse cricketspeler die in New York op stap gaat met een onbetrouwbare teamgenoot. Onderwijl dromend van een groot cricketstadion in Manhattan.

De kunst van het veldspel van Chad Harbach (2011)
Een roman over een korte stop die tijdens een ongelukkige worp bijna een teamgenoot doodt. Daarna veranderen alle levens van de hoofdpersonen ingrijpend. Deze roman gaat niet alleen over de schoonheid van het spel, maar ook over liefde en vriendschap. Zo raakt de rector van de universiteit verliefd op een van de spelers van het team. Een homoseksuele relatie en gevaarlijk spel.

Deze week nog te downloaden: Essay Sport in de Wereldliteratuur.

De beste sportverhalen uit de literatuur

Heel veel befaamde schrijvers hebben sportfictie geschreven. Ik heb voor deze Week van het Sportboek wat lijstjes met aanraders gemaakt (wat het beste is maak je natuurlijk zelf uit). Ik begin vandaag met de buitenlands sportverhalen.

The Croxley Master van Arthur Conan Doyle. Ondertitel: a great tale of the prize ring.

Je kent de schrijver van zijn boeken over Sherlock Holmes. Conan Doyle was ook een schrijver van verhalen en novelles. The Croxley Master is de geschiedenis van de medisch assistent Robert Montgomery die geen geld heeft om zijn studie geneeskunde af te maken. Hij laat zich verleiden tot een prijsgevecht tegen een befaamde maar al wat oudere boksmeester. Montgomery gaat knock-out maar wint ook het prijzengeld. Een vertaling kun je bij mij verkrijgen.

The Great Frost uit Orlando van Virginia Woolf.  Verschenen in  Zwart IJs als De grote vorst.

Een sullige edelman raakt tot over zijn oren verliefd op een Russische prinses tijdens de grote vorst. De Theems is een meter dik bevroren en onze edelman genaamd Orlando schaatst met zijn grote liefde enkele dagen over de rivier. Totdat het gaat dooien en de rivier in een kolkende massa ijsschotsen verandert en de grote liefde het zeegat uit vaart.

The eighty-yard Run van Irwin Shaw

Wat gebeurt er met de sportman als de schijnwerpers uitgaan, als de jeugd niet meer weet wie je was, als de whiskey onder handbereik staat en je het echte leven moet gaan leven? Het gaat met vallen en opstaan.

The Loneliness of the Long Distance Runner van Alan Sillitoe

Sillitoe behoort tot de Angry Young Men die via de kunst kritiek gaven op de klassenmaatschappij. In dit verhaal moet Colin, een kruimeldief de eer van het heropvoedingsinstituut redden. De directeur van Borstal is er alles aan gelegen om de crosscountry-loop te winnen van het nabijgelegen elitaire jongensinternaat. Colin kan de wedloop met twee vingers in zijn neus winnen, maar besluit vlak voor de finish om te verliezen. Hij heeft niks aan een zege. De gehele samenleving is voor hem een gevangenis.

Mr. Frisbie van Ring Lardner

Ik zou diverse sportverhalen van Lardner op de lijst kunnen zetten: boksen, honkbal en golf. Golf dan maar: Mr. Frisbee is een man die een privé-golfbaan heeft en een caddie in dienst. Via spelbedrog krijgt deze caddie steeds meer invloed op het gezinsleven van zijn baas. Allemaal met de beste, hilarische bedoelingen natuurlijk.

Morgen mijn lijst met aanraders buitenlandse romans. Daarna Nederland. 

Al het essay gedownload? www.maxdohle.nl/sportinliteratuur.pdf

Essay voor de Week van het Sportboek

Niet alleen het korte verhaal heeft een eigen boekenweek, ook het sportboek. Er is helaas in deze week geen aandacht voor sport in fictie. En dat terwijl er prachtige romans, novelles en verhalen zijn. Over liefde en bedrog, winnen en verliezen, vriendschap, illusies, ongemak ... eigenlijk alles wat het leven te bieden heeft.

Daarom heb ik een essay geschreven en natuurlijk ook omdat bij een boekenweek een essay hoort. Het essay is een longread van 20 pagina's. Na een inleiding over sport in literatuur en het verzet daartegen in ons land, bespreek ik de mooiste literatuur bij de meest literaire sporten: honkbal, voetbal, hardlopen, cricket, schermen, wielrennen, atletiek, schaken, football, schaatsen, kortom van Armworstelen tot Zwemmen. 

De bespreking gaat enigszins tegen de tijdgeest in: het boekenaanbod wordt steeds groter de vraag kleiner. Nederland ontleest. Dat is voor mij alleen nog maar meer reden om mijn liefde voor literaire fictie met jullie te delen.

De pdf vind je hier: sport in de wereldliteratuur.  (leest het best op 150%). 
Update: Het boekje verschijnt op papier bij Pumbo. Ik hou je op de hoogte.

De Week van het Sportboek

Vandaag begint de Week van het Sportboek. Ik heb voor deze gelegenheid ongevraagd een essay geschreven, want bij een boekenweek hoort een essay. Het essay is getiteld Sport in de Wereldliteratuur (met een knipoog naar Pieter Steinz, in wiens schaduw ik natuurlijk niet kan staan). Morgen staat het essay online.

Deze week is ook een goede gelegenheid om uitgeverij Nieuw Amsterdam van de voorraad Koplopers af te helpen. De mooiste hardloopverhalen uit de wereldliteratuur... wat wil je nog meer?

Ik zal van de week ook nog wat aanraders op sportliterair gebied met jullie delen.

Modderpoel

Snotneus was de kwalificatie van ABN-AMRO-KRO-NCRV-medewerker Fons de Poel over een kamerlid. Mooi woord. Lekker jaren 50. Het wikiwoordenboek omschrijft het dan ook als een jeugdige onverlaat. Helemaal in dezelfde sfeer. Net als hangoor. Eerst mensen dan hangoren, zei mijn moeder altijd als we te gretig waren. Snotneus en hangoor is een dubbel handicap in het gelaat. Past ook goed bij de KRO. Fons de Poel moet blijven!

Opland tekende Hans Wiegel altijd met een snottebel onder zijn neus.

Spiernaakt

Ik moest een zakelijke e-mail versturen. Daarvoor gebruikte ik mijn nieuwe iPad mini. Het apparaat vult je woorden aan. Dat is vaak handig maar dit keer even niet. Toen ik mijn adres had ingetypt stond er in plaats van Rosa Spierlaan:

Rosa Spiernaakt 202

Essay voor de Week van het Sportboek

Mijn Essay voor de Week van het Sportboek is bijna af. Het essay gaat over sport in literaire fictie. De Week van het Sportboek gaat uitsluitend over non-fictie: Gijp, Kieft, de Wolf en vele anderen. In mijn essay bespreek ik daarom juist sport in fictie en de belangrijkste fictie per sport: schaatsen, voetbal, boksen, atletiek, golf, cricket, honkbal, wielrennen, schermen en nog enkele sporten. Tot slot kom ik tot enkele aanbevelingen voor de liefhebber.
Het essay staat volgende week online. Hou dit blog in de gaten!

Het Record van Enquist is een juweel! Het boek gaat over een kogelslingeraar die bedrog pleegt, al vindt hij zelf van niet.

Vervelende voetgangers

Je ziet het zo vaak: er komt een voetganger afgelopen op de zebra, hij drukt op de knop en loopt vrolijk verder door rood. Dat laatste kan me niks schelen. Maar wel dat ik als fietser langer moet wachten op mijn groene licht. En het voetgangerslicht staat even later voor niemand op groen.

Dus het is het een of het ander: of je loopt door rood of je drukt op de knop en wacht tot het groen is. Afgesproken?!

De verhuizing 2: nesthaar

Nu zoeken toch twee mezen wanhopig naar hun huisje. Ik heb het huisje dus weer teruggehangen op de oorspronkelijke plek. Ik tel elf eitjes! In het haar van de hond. Dat haar pikken de mezen uit de haarborstel.

De mezen zijn honkvast. Je kunt hun nest niet twee meter verplaatsen. Nu maar hopen dat het nog goedkomt. Update: ze zit weer op haar eitjes.

De verhuizing van de koolmezen

Het vogelhuisje hing niet goed: in de felle zon boven de zitstoelen. Ik had al een tijdje geen activiteit gezien, dus vond ik het een goede gelegenheid het huisje te verplaatsen. Toch onderweg nog even een blik geworpen in het huisje. Shit! Ze was thuis, doodstil op het nestje van takjes en hondenhaar. Haar staartveren bewogen op het ritme van de ademhaling. Van angst was ze tijdens de verhuizing blijven zitten.

Ik heb het huisje snel op de nieuwe plek gehangen. Toen kwam vader de tuin in. Hij keek rond en vloog direct naar het huisje op de nieuwe plek. Slimme vogel!

Update: nu twijfel ik weer aan de slimheid van de koolmezen. Twee mezen zoeken nu hun huis op de oorspronkelijke locatie. 

Close Up: Vivian Maier

NPO Close Up toont een mooie documentaire over de ouderwetse Nanny en fotografe Vivian Maier. Veel mensen die haar gekend hebben vertellen over haar. Ze was een ouderwetse spinster, een hoarder en misschien daarom heeft ze haar werk nooit laten printen. Ze liet 150.000 negatieven na aan de kringloop, vooral sociale fotografie en selfies. Ze gefotografeerde met een Rolleiflex waarmee ze relatief stiekem kon werken. Maar ze bezat ook een zwarte Leica II en een Leica IIIc. Ze stak kennelijk al haar geld in fotografie. Was het kunst voor kunst? Of kon ze niets loslaten?

Esther Gerritsen

Ik heb een keer een boek van haar gekocht en het na het eerste hoofdstuk weer weggelegd. Nu schrijft ze boekenweekgeschenk. mwah.

Ze schrijft vooral dialogen, toneelboeken zal ik maar zeggen. Kan me niet bekoren.

Geert in Duitsland

Begonnen nesten

Begonnen is natuurlijk een bijvoeglijk naamwoord bij nesten: begonnen nesten als in nieuwe nesten. Als in meisje loos. Een loos - slim - meisje. Hebban, hebben is een bezittelijk werkwoord. De vogela hebben niet begonnen, ze hebben nesten. Dat klinkt logischer.

Olla vogela hebban begonnen nesten. In mijn tuin. Een koppel koolmezen dat niet naar het nest durft als ik in de tuin zit. De merels trekken zich niets van mij aan. Die vliegen af en aan. Hun nesten zitten vol met haar van de hond. Lekker warm.

In de dakgoot voor en achter zitten kauwtjes. Die horen hier want mijn achternaam betekent kauwtje in het Nederlands. De kauwen stelen elkaars nestmateriaal. Van voor naar achter en omgekeerd. Dat levert een hoop strijd op. Op een gegeven moment liggen er zoveel takjes in de tuin dat ik daar vier keer de tuinkachel mee kan aanmaken.

Now we are sixty

Zestig jaar geleden werd ik als jongetje geboren in Scheveningen. Mijn vader grossierde in Y-chromosomen. Wat nu als ik een meisje was geworden? Dan zou ik Miriam hebben geheten, zoals mijn jongere zus. Zou ik gestudeerd hebben, of de zaak van mijn moeder hebben voortgezet? Dameskleding, wij noemde dat vroeger een klerewinkel. Hoe dan ook zou mijn leven er totaal anders uit hebben gezien. En dat alles door één chromosoom genaamd X.

Günter Grass overleden

De marathon is fictie

U

Vandaag lopen duizenden mensen in Rotterdam, steeds meer mensen, steeds langzamer. Het aantal lopers dat binnen de drie uur finisht wordt namelijk drastisch kleiner. Hardlopen is dus een sport voor liefhebbers geworden.

Het mooiste van de marathon is dat het de enige sportwedstrijd is die zijn oorsprong vindt in fictie. De koerier die na de slag bij Marathon naar Athene liep is bedacht door de historiograaf Plutarchus, 500 jaar na dato. In het live-verslag om het zomaar eens te zeggen is er wel een koerier maar die loopt naar Sparta om daar de steun van de Spartanen te verwerven. Die steun was niet nodig want de Perzen werden in de pan gehakt door de Atheners. De afstand van Athene naar Sparta is aanzienlijk langer dan die van de marathon.

De Week van het Sportboek

V

Van 18 t/m 25 april is de Week van het Sportboek. Speciaal voor deze week heb ik een longread geschreven over sport in fictie. Volgende week online!

Sport in fictie is een buitenbeentje in deze week natuurlijk, want de week gaat over non-fictie: Gijp, Kieft, Wolf et cetera. Het loont zeker de moeite om eens goed naar fictie te kijken. Er is immers veel mooie literatuur verschenen. Denk maar eens aan Over het Water van H.M. van den Brink. Of De Nederlandse Maagd van Marente de Moor. 

Obama en ABN/AMRO

Een bestuurder van deze bank verdient 600.000 euro. De president van de VS verdient 400.000 euro. Hoe scheef is dat?!

Narita Airport Tokio

Heeft een atletiekbaan om de tijd te doden. hebben jullie De Koploper al gekocht?

Kleppen

Je weet het, vrouwen praten vaak, veel en overal, desnoods in een stiltecoupé. En het gaat lang niet altijd over Biotex. Vanmiddag liep een dame achter me. Haar telefoon ging en aan deze kant van de lijn klonk het zo:

Ah, goed dat je belt
Nee, zij staan met groente op de markt van Gouda. Van 's ochtends 5 tot 's avonds 7.
Ja
Ja
Nee in Gouda
Ja ze beginnen om 5 uur en werken dan door tot 7
ja
Jullie zitten in de horeca. Da's ook lang werken. Maar zij werken van 5 tot 7 uur.
Ja
Nee met groente.
Ja ze beginnen al om 5 uur en en zijn dan pas om 7 uur in de avond klaar.
ja.
Nee niet in Utrecht. In Gouda. 

Ja, op de markt.
En dan beginnen ze om 5 uur in de ochtend en werken door tot 7 uur in de avond.
Ja inderdaad lang van 5 tot 7. ..
et cetera

Ik ben maar een zijstraat ingegaan. Ik kon het niet meer verdragen.  

Sokjesdag

Sport, GROTE LETTER-boeken

IS HET JULLIE AL OPGEVALLEN? DE MODERNE SPORTBOEKEN (NON-FICTIE) WORDEN 

OPGEMAAKT MET EEN GROTE LETTER EN EEN RUIME REGELAFSTAND. SPECIAAL

VOOR DE ONGEOEFENDE LEZERT.

Het is echt zo. Ik heb wat boeken opengeslagen in de boekhandel en de grote regelafstand valt direct op. Ze willen kennelijk de beginnende lezer niet ontmoedigen. Of ze zien de sportlezert niet meer voor vol aan: 'slagersjongens met varkensverstand'. Over twee weken wordt ook de nationale prijs voor de grote letterboeken uitgereikt: De NSB ook bekend als de Nico Scheepmaker Beker. Dat is tijdens de week van het sportboek. Niet dat iemand daar van gehoord heeft overigens. Het is allemaal van een soort klunzigheid.

Yarmouk

Eerst verdreven uit Palestina, nu door IS uit Yarmouk. De PLO staat voor een nieuwe grote ramp nu in Yarmouk, het Palestijnse stadje/kamp bij Damascus. 

Hoe haalt IS het in zijn hoofd om juist Yarmouk in te nemen? Een makkelijke prooi? Een enorme tragedie is het. Onbegrijpelijk, volstrekt onbegrijpelijk.

ZARA: ze doen het erom

Vandaag is de derde keer dat ZARA in opspraak raakt. Dit keer geen hakenkruisen, jodensterren op kamppyjama's, maar slavensandalen. Je maakt mij niet wijs dat het bedrijf tot drie keer toe een vergissing begaat. Ze doen het erom. Beter slechte publiciteit dan geen. Als het maar geen gewoonte gaat worden in het bedrijfsleven.

Luchtgevecht

Er zweefde een buizerd boven een weiland met kieviten. De kieviten ging in de aanval. Het was een ware luchtoorlog. Onbewogen cirkelde de roofvogel boven het weiland tot hij eieren voor zijn geld koos - of eigenlijk niet - en doorvloog naar een volgend weiland.

Breakfast of the champions

 

William Hogarth

Pafko at the wall

In mijn uitgebreide overzicht van sport in fictie - binnenkort online - kwam ik een verhaal tegen waarin non-fictie overgaat in fictie: een wedstrijd uit 1959 gaat over in de strijd om de bal door de straatjongens. De bal die de tribune inging. Ik zag zojuist ook deze mooie tekstuitgave:

Deze rups vervoert pinguïns

Nee geen cryptogram. Gewoon goed kijken:

Eieren zoeken (vrij naar NRC)

De jonge heer is waarlijk verrezen

Zojuist in de duinen

 

Ze zijn veel op pad nu.

Eeuwig verliefd

Diet Kloos-Barendrecht eeuwig verliefd op de verzetsstrijder Jan Kloos. Jan Kloos is in de oorlog gefusilleerd. Diet ging na haar vrijlating door met onder meer wapensmokkel. De moedige oratoriumzangeres is vandaag overleden.

A clean house is a sign of a wasted life

Maar niet voor Job Koelewijn. Hij liet een Rietveldpaviljoen een beurt geven door zijn tantetjes.

Als hij maar geen voetballer wordt

Dat dacht ik echte oh nee, als hij maar geen voetballer wordt. Maar jawel hoor.

Sport in fictie

Ik hou me vaak intensief bezig met dingen die niemand interesseert, zoals sport in fictie. Sporters houden niet van fictie (Ik ben niet zo'n lezer) en lezers niet van sport. Er is een week van het sportboek (geen fictie) en een boekenweek (geen sport). Maar ik geef niet op.
Binnenkort kom ik met lijstjes: beste sportromans en verhalen, voor buitenland en Nederland.

Ongestelde vragen

Ik zie in the passion dat de zwarte Madonna een blanke zoon heeft. Moet kunnen ...

Ik vroeg me vanmiddag al af of er ook zwarte echtparen zijn die een blank kind adopteren. En of er blonde vrouwen zijn die hun haar donker verven.


Eén antwoord is er al: er zijn blonde vrouwen die hun haar donker verven. Klik

The Passion

Hoe sterk is de eenzame Jezus die kromgebogen onder zijn kruis tegen de wind..
zich zoon van God waant?

Vroeg naar late Rembrandt

Morgen eten we weer gewoon rood

Het land waar mijn wieg heeft gestaan

Voel jij je ook weer helemaal thuis als je de grote rivieren hebt overgestoken en Brabant binnenrijdt? Lees dan maar niet verder.

De wieg van 'ons moeder' stond in Brabant, maar ze heeft mijn wieg gelukkig op Scheveningen gezet. 

Ik was naar een bijeenkomst over motivatie door de FNV. De cursusleidster gaf als voorbeeld hoe moeilijk het was geweest haar ouders te vertellen dat ze Brabant ging verlaten. Ik vermoed dat ik haar schaapachtig heb aangekeken.

Maar het ergste komt nog. Toen het over 'in je kracht staan' (sic) ging, vond ze dat we niet van de onmogelijkheden maar van de mogelijkheden moesten uitgaan. En ze zei voor een publiek van gestaalde vakbondslui: "We hebben allemaal talenten meegekregen van onze lieven heer."