IAAF sterilized athletes

In 2012, the IAAF decided that elite female athletes should bring and keep their testosterone levels
below 10 nanomoles/L. In order to comply with the regulations, four athletes were sterilized in 2013.
This was done on behalf of the IAAF in a private clinic in Nice. In retrospect the question is: was that
wise? The CAS ruled in 2018 that the restriction should only apply to the 400, the 400 hurdles. the
800 and the 1500 meters
It concerns four athletes from a developing country with a rare intersex condition called 5 alpha
reductase deficiency. They were born as a girl with internal testicles instead of ovaries. The athletes
only discovered that something was wrong when they were 18 to 20 years old. The IAAf took the four
to a private clinic where surgeons removed the testicles and performed cosmetic surgery on the
outer genitals. The latter was apparently a gift, the first to regain access to the women's competition
after a year.
The doctors involved wrote a scientific article about the procedure -against the will of the IAAF - in
the journal of clinical endocrinology and metabolism (2013) According to this publication, the
operation was done with the consent of the athlete. The question is of course what role the promise
of an Olympic ticket played in this decision. Add to that the poverty and the promise of a sponsor.
Wha the surgery acceptable and necessary?
The intervention was unnecessary. The four athletes could also have used medication to lower their
testosterone levels. That way was much more obvious than surgery. The surgery is irreversible and
had medical risks. The authors do not say whether such medication treatment has been offered.
The internal testicles in these 5-Ard intersex women are fully developed. In some cases, patients
with their syndrome can have children through IVF. That road is closed by the operation. The athletes
are sterilized. If the IAAf had wanted to support the athletes, the intervention should definitely have
been postponed. Medication first, surgery after the career. In any case, the athletes could return to
the professional women's competition a year after the operation.
The 2012 rules were declared invalid by the sports court CAS in 2018. There was no scientific base for
these strict rules. Chances are considerable that one or more of the four treated athletes are or were
active on a discipline that is no longer regulated by the IAAf. Just 4 of the 24 Olympic athletic
disciplines are now regulated. As you probably will know that Caster Semenya is not allowed to run
the 800 without testosterone blockers.
I have of course asked both the IAAf and the clinic for information. I wanted to know on what
disciplines the four were active. They refused to answer me stating that this was private information.
A remarkable answer considering that all the medical information is in the publication. One might
think that the IAAF is hiding something. Probably that one or more of the four athletes have been
unnecessarily sterilized in the light of the new rules.
What lessons should we learn from this? Insofar as it is at all ethically acceptable that healthy
athletes are to be treated by surgery, it certainly applies here that the least invasive treatment should be chosen. Medicaties. But the best thing to do is abolisj rules for intersex athletes.

Caster Semenya in beroep

Semenya gaat in beroep tegen de uitspraak van het CAS dat zij verplicht is haar testosteronwaarde onder de 5 nanomol/L te brengen voor de 800 meter. Maakt ze kans?

Het onderzoek waarop het CAS-besluit is gebaseerd rammelt. Maar dat is wel besproken op de zitting.  Semenya moet wel met iets nieuws komen wil ze ontvankelijk zijn. Ik denk dat dat moeilijk wordt voor haar.

PVV niet in Europarlement

Hoe erg is het als je geen zetel krijgt in een parlement waarin je niet wilt zitten?

IAAF nog niet van Semenya af

Ze willen haar graag kwijt. Ik had eerst mijn twijfel, maar het is vrij zeker dat de strijd van de IAAF op haar is gericht. Ze steekt haar middelvinger op. Aan mijn lijf geen polonaise. Ik loop de 3000. En gelijk heeft ze. Ze is gezond, waarom medicatie als je gezond bent? Het onderzoek van de IAAf is bovendien bijna lachwekkend zwak. Wetenschappelijk amateurisme. Wel de 1500 meter limiteren, maar niet het polsstokspringen of het kogelslingeren. Op de 1500 meter is geen statistisch verband tussen testosteron en prestatie. Op beide andere onderdelen wel. Dat is vreemd, op zijn zachtst gezegd.
Go Caster go!

Waarom testosteronblokkers voor de 1500?

De IAAF heeft besloten bepaalde onderdelen in de vrouwenatletiek te begrenzen voor hyperandrogene vrouwen. De 400 meter, de 400 horden, de 800 meter en de 1500 meter. Waarom?

Uit een door de federatie ingesteld onderzoek blijkt dat er een statistisch verband is tussen testosteron en prestatie op de 400, de horde, de 800, het kogelslingeren en het polsstokhoogspringen. Waarom de laatste twee onderdelen niet zijn gereglementeerd, is voor iedereen een raadsel. Maar dan de 1500!

Waarom de 1500 meter als er geen statistisch verband is tussen een hoge testosteronspiegel en de 1500 meter. Omdat de IAAF als volgt redeneert: iemand die goed is op de 800 is ook altijd goed op de 1500 meter. Vreemd! Schaf de 1500 dan maar af. Wat heb je aan sportonderdelen die zich niet onderscheiden? Dan kun je evengoed de 850 meter lopen. Of de 910 meter. De IAAF heeft zijn verstand volkomen verloren.

Caster Semenya: is ze echt XY?

Je blijft je verbazen over wat in de kranten staat over Semenya. Niet gehinderd door gebrek aan kennis. Zo schrijft een briefschrijver Eernstman in het Nederlands Dagblad dat wanneer de politie op een plaats delict chromosomen X en Y aantreft het een man is. Daarom is Semenya ook een man.  Tja, nooit van hormonen gehoord die het geslacht bepalen. Hij heeft nooit gehoord van genetische mozaïeken van bijvoorbeeld XX en XY, of XY in combinatie met een cel met alleen X. En het kan nog anders. Nee Eernstman heeft haar medisch dossier gelezen: ze is XY. Ik denk dan OMG!

Er zijn nogal wat mensen die door dezelfde korte bocht gaan. Ze is XY dus is ze een man. Probleem is alleen dat niemand heeft gezegd dat ze XY is. Een combinatie van mannelijke en vrouwelijke cellen. Sterker nog dat lijkt me zelfs de meest waarschijnlijke optie. Net als Foekje Dillema. Wel een Y maar toch ook gevoelig voor testosteron. Want alleen XY en een vrouwelijk uiterlijk betekent doorgaans ongevoeligheid voor mannelijke hormonen. Deze vrouwen mogen altijd de competitie in..

De brief van Eernstman is borrelpraat.

Kan Semenya echt vrij beslissen?

Volgens de filosoof Jan Vorstenbosch dwingt de IAAF Caster Semenya niet om medicatie te slikken. Ze is vrij volgens hem om daarover zelf te beslissen. Iemand die dat zegt weet niet wat er in de wereld te koop is. Ik zal je zeggen waarom.

De atletes die onder het reglement van de IAAF vallen komen allemaal uit ontwikkelingsgebieden, India en Afrikaanse landen. Dat komt omdat een verstoorde geslachtsontwikkeling daar niet opgemerkt wordt voordat de vrouw aan de top in de atletiek komt. Toen Dutee Chand verdacht was zoals dat heet moest ze maar liefst drie ziekenhuizen bezoeken voor onderzoek. In de westerse landen weten we al vrij snel dat er sprake is van een probleem. Er staat een team van behandelaars klaar.

Atleten uit de armere landen moeten vrijwel altijd de extented family onderhouden. Veel familieleden zijn van zo’n atlete afhankelijk. En dus is er geen vrije keuze. Je moet verder!

Is Semenya XY of een mozaïek XX/XY

De IAAF heeft een reglement opgesteld voor vrouwen met een disorder of sex development. Als zij hyperandrogeen èn gevoelig zijn voor testosteron moeten zij hun bloedwaarde onder 5 nanomol per liter houden. De exacte genetische opmaak is niet genoemd in het reglement.

Als Semenya echt XY is (Dus in elke cel geslachtschromosomen XY) dan is ze vrijwel zeker alleen deels gevoelig voor testosteron. Door een lagere gevoeligheid voor androgenen heeft ze zich niet ontwikkeld tot man. De vraag is dan hoe dit zich verhoudt tot de vereiste grens van 5 nanomol testosteron per liter bloed. Dan zal je toch eerst moeten vaststellen wat testosteron precies met haar doet voor je haar een verplichte kuur oplegt. In hoeverre is ze gevoelig voor testosteron?

Ik verwacht echter dat ze een mozaïek van XX cellen en XY cellen is. In dat geval is ze volledig gevoelig voor testosteron. Maar je moet dan eerst aantonen of er een causaal verband is tussen testosteron en sportprestaties waarbij je ook haar lichaamslengte in beschouwing moet nemen.

De maatregel van de IAAF is dus voorbarig. Eerst valide onderzoek, dan een besluit.

Atletes met een Y-chromosoom

Gewoonlijk word je jongen en geen meisje met een Y—chromosoom. Toch zijn er ook vrouwen met een Y-chromosoom. Waarom zijn ze geen man?

Er zijn verschillende verklaringen. Als een vrouw net als een man in alle cellen een X en een Y heeft,  is de kans groot dat ze niet op testosteron reageert. Y zorgt voor testikels, die produceren mannelijke hormonen die ervoor zorgen dat de testikels indalen en de penis wordt gevormd. Ben je dus ongevoelig voor testosteron dan gebeurt dat niet en blijf je aan de buitenkant vrouw.

Er zijn ook vrouwen met twee sets chromosomen. XX en XY. Ze heeft cellen XX en cellen XY. Ook dat temt de mannelijke ontwikkeling af. Hoe komt dat tot stand? Net als bij de XY vrouwen wordt de eerste cel bevrucht met een Y. De eerste cel is dan XY. Maar dan gaat er iets mis. Bij de eerste celdeling blijven de X-chromosomen aan elkaar plakken. De overblijvende cel heeft dan XXY als chromosomen. Dan gaat de celdeling nog verder fout.

Dit zijn de voor de sport belangrijkste verstoorde geslachtsontwikkeling. Het kan nog anders zoals een atlete met cellen XY en met cellen met alleen een X. Elke cel heeft sowieso een X.

Man of vrouw?

IAAF reglement in één zin

Alle vrouwelijke atleten met een Y chromosoom die gevoelig zijn voor testosteron, moeten hun bloedwaarde onder 5 nanomol testosteron per liter bloed houden.

Vrouwen met een Y-chromosoom zijn lang

De IAAF schrijft over XY vrouwen. Zuiverder is het om over vrouwen met een Y-chromosoom te spreken, want ook vrouwen met zowel XX als XY cellen vallen onder het XY DSD reglement. Foekje Dillema was zo’n vrouw.

Deze vrouwen hebben meestal een hoog testosteronniveau. Maar ze zijn gemiddeld ook langer dan XX vrouwen. Alleen vrouwen die gevoelig zijn voor testosteron vallen onder het reglement van de IAAF. Deze vrouwen zijn kennelijk sterker en dat is een verschil tussen mannen en vrouwen. Maar ook lengte doet er toe. Ook XY-vrouwen die niet gevoelig zijn voor testosteron doen het heel goed in de sport. Dat heeft mogelijk te maken met hun lichaamslengte want ze zijn gemiddeld langer dan andere vrouwen. Kennelijk heeft dat een relatie met het Y chromosoom. Van testosteron word je niet langer.

Ik wil geen slapende honden wakker maken, maar de IAAF zou evengoed naar lengte kunnen kijken bij XY-vrouwen. Ik snap wel waarom ze dat niet doen, want dan zouden ook lange XX vrouwen hun benen moeten inkorten. Bijvoorbeeld Dafne Schippers. Dat gaat dus niet gebeuren,  hoewel lengte net als kracht als oneerlijk beschouwd kan worden,

IAAF regels en privéleven atleten

Kenia heeft vandaag besloten twee hardloopsters thuis te laten vanwege een hoge testosteronwaarde. Hun namen liggen alweer op straat. Zo gaat dat, zo ging dat en zo zal dat altijd gaan. Het is altijd een groot probleem geweest om vrouwen te beschermen. Hun medisch dossier lag altijd snel op straat. Alle atletes die nu niet naar de World Relay Championships gaan in Japan zijn verdacht.

IAAF verweert zich met geheim onderzoek

De IAAF heeft zich in haar oordeel niet beperkt tot het al besproken onderzoek van Bermon. Dit onderzoek is door meerdere wetenschappers met de grond gelijk gemaakt. De IAAF zegt nu op de site dat er ook een vertrouwelijk onderzoek is gedaan naar verval in tijden bij atleten die hun testosteron omlaag brachten. Vanwege de privacy publiceert de federatie deze gegevens niet. Wetenschap moet echter publiek toegankelijk zijn, dat is een basisvoorwaarde.

Ik vind ten eerste dat je zo’n onderzoek door een onafhankelijke commissie moet laten testen. Dat  kan anoniem. Verder zou ik graag willen weten hoe andere factoren constant zijn gehouden in dat onderzoek en of het om voldoende personen gaat. Een verval in tijden wil nog niet zeggen dat je dit aan verminderd testosteron kunt toeschrijven. Als ik kijk naar de gevolgen voor Semenya dan zie ik dat ze in de tijd dat ze onder behandeling was last had van depressieve klachten. Met haar studie is gestopt. Wellicht andere medicatie tegen stemminhswisselingen gebruikte. Kortom ik ben nog lang niet overtuigd. Cijfertjes zeggen nog niet zoveel. Dit is gecompliceerd.

Semenya X en Y

XX is vrouw
XY is man

Semenya is het allebei. XX en XY.

Hoge testosteronwaarde leidt niet altijd tot schorsing.

Caster Semenya moet haar T-waarde omlaag brengen. Toch zijn er vrouwen in de competitie met een hoge T-waarde die geen maatregelen hoeven te nemen. Hoe zit dat?

De kwestie draait niet per se over een hoge testosteronspiegel, maar ook om de gevoeligheid voor mannelijke hormonen. Semenya is gevoelig voor het hormoon, haar cellen reageren er op. Dat is niet altijd zo. Vrouwen met chromosomen XY zijn ongevoelig of deels ongevoelig voor testosteron. Hun cellen zijn als het ware immuun. Daarom zijn ze met XY geen man geworden. Testosteron zorgt immers voor de ontwikkeling van de mannelijk geslachtsdelen (penis, ingedaalde teelballen). Ben je ongevoelig voor testosteron als XY persoon dan heb je inwendige testikels die testosteron produceren zonder effect. Deze vrouwen hebben toegang tot de vrouwencompetitie sinds 1996. Maar leuk is anders. XY-vrouwen zijn onvruchtbaar: geen baarmoeder, geen eierstokken, geen menstruatie, geen vagina-ingang.

Semenya en Dillema zijn wel gevoelig voor testosteron. Dezelfde fysieke problemen aangevuld met baardgroei, lage stem. Deze vrouwen hebben een andere genetische opmaak. Zowel cellen XX als XY. Dat zorgt voor testikels, maar de geslachtsontwikkeling raakt ook verstoord. Zij reageren wèl op testosteron. Het gaat de IAAF om deze vrouwen die overigens een zeldzame conditie hebben.

Er zijn meer intersekscondities. Maar in de sport draait het om gevoeligheid voor testosteron. Bijkomend probleem is dat iedereen anders reageert op het hormoon. Van totaal ongevoelig, deels ongevoelig tot volledig gevoelig.

Semenya: iedereen duikelt over elkaar heen

Ik denk dat onderhand wel 30 mensen hun overtuiging over Semenya hebben gepubliceerd. Er was maar één artikel dat gewoon raak was, dat van de endocrinoloog Otten in de Volkskrant. Hij wist dat het om discutabel onderzoek draait en dat statistische verbanden nog geen causale verbanden zijn.

Voor de rest kijkt iedereen vanuit zijn eigen perspectief niet gehinderd door kennis van het andere perspectief. Een sportjournalist die iets over XY zegt maar geen idee waarover hij het heeft. Een juriste die ook van biologie geen kaas heeft gegeten. Een filosoof die kennelijk niets weet over goed wetenschappelijk onderzoek. Het is om te huilen. En allen baseren hun betoog op de verkeerde aannames.

Ik kan wel zeggen dat de zaak doodeenvoudig is, alleen maken anderen de zaak nodeloos ingewikkeld. Ik weet niet of de krantenlezer er nu nog chocolade van kan maken.

Ko Verzuu, stoelen

Jan Vorstenbosch en Semenya

Vandaag mocht Jan Vorstenbosch eens hardop denken in dagblad Trouw over Semenya. Ook hij gaat er weer klakkeloos vanuit dat er een causaal verband is tussen een hoge testosteronspiegel en succes op de 900 meter. Ik weet niet of Vorstenbosch wetenschapper is en of filosofie überhaupt wetenschap is, maar als hij wetenschapper is, dan had hij toch eerst eens moeten kijken in de publicaties over dit onderwerp. Dan had hij kunnen zien dat nooit een causaal verband is aangetoond tussen een hoge T-waarde en atletirkprestaties. Waarschijnlijk houdt Vorstenbosch zijn studenten voor dat er zoiets is als statistisch verband en causaal verband en het constant houden van andere factoren zoals lichaamslengte. Vorstenbosch was zo intensief bezig met zijn sportfilosofietje dat hij alles om zich heen vergat.

Niets van dat al. Vorstenbosch vindt dat Semenya op basis van zijn aannames testosteronremmers moet gaan slikken. Misschien moet hij zelf maar op basis van zijn hoge intelligentie voordat hij naar zijn werk gaat valium moet slikken om hem wat suffer te maken. Dat zou wel zo eerlijk zijn tegenover zijn collega’s die hem niet bij kunnen benen.

Bibi en de Samaritaanse vrouw

NOS: Bibi werd in 2009 opgepakt. Moslimvrouwen vonden dat zij als christen drinkwater had verontreinigd door uit dezelfde kom te drinken als zij. 

Jezus dronk water uit een kom die een Samaritaanse vrouw voor hem had geput. Bibi dronk uit een kom van moslima’s. Volgens de Islam is Jezus een van de grootste profeten. Maar de Iraakse Islam heeft kennelijk niets van hem geleerd. 

Ko Verzuu voor ado

Zaak Semenya is te ingewikkeld

Er wordt veel gezegd en geschreven over Semenya. Ook door columnisten als Ellen van Langen en Willem Vissers. Uit deze columns blijkt dat schrijvers maar half geïnformeerd zijn. De zaak is ook ingewikkeld.

Ellen van Langen komt steeds op de proppen met gegevens uit onbetrouwbaar onderzoek. Het onderzoek waaruit ze citeert bleek bij replicatie meer dan 200 foute data te bevatten. Vissers weet te vertellen dat Semenya genetisch man is. XY chromosomen. Maar dat kan niet omdat ze dan niet geschorst zou zijn. XY vrouwen zijn namelijk ongevoelig voor testosteron. Dan zou ze er geen voordeel van hebben. Dan zou de IAAF niet dwarsliggen. Er zijn meer XY vrouwen in de competitie.

Semenya is intersekse en gevoelig voor testosteron. Het kan theoretisch zo zijn dat ze slechts gedeeltelijk gevoelig is. Dat syndroom heet PAIS de bijbehorende genetische opmaak is dan XY. Doorgaans hebben PAIS kinderen ambigue geslachtskenmerken. Die had ze niet bij haar geboorte volgens haar moeder. Daarom is het waarschijnlijker dat ze een genetisch mozaïek is van cellen XX en cellen XY. Als steentjes uit een mozaïek verdeeld over haar lichaam. Net als Foekje Dillema. Dan is ze ook gevoelig voor testosteron. De vraag blijft dan wat haar nu zo snel maakt, omdat deze vrouwen ook lang zijn. Semenya is 1 meter 78. Het zou zomaar kunnen dat de combinatie van testosteron en lengte in haar voordeel werkt. Maar het kan ook een van beide zijn of geen van beide. Dat moet je onderzoeken voordat je daar nu al conclusies aan verbindt.

Willem Vissers glijdt uit over de zaak Semenya

Willem Vissers schrijft een column in de Volkskrant op 5 mei over Semenya. Daarin maakt hij een ernstige fout. Vissers beweert dat Semenya genetisch XY is en dus een man. Als Semenya XY was zou ze ongevoelig zijn voor testosteron. XY-vrouwen hebben een enzymdeffect waardoor hun cellen niet op testosteron reageren. En het geslacht wordt bepaald door DNA en hormonen samen. XY-vrouwen hebben sinds 1992 toegang tot de competitie. Dus als Willem Vissers alle ‘genetische mannen’ uit de vrouwencompetitie wil weren moet hij terug naar 1992.

Semenya is wel gevoelig voor testosteron maar genetisch geen man. Ze heeft een mozaïek van cellen XX vrouw en cellen XY man. In genetische termen is ze 46XX/46XY. Deze intersekse atleten hebben door de meerderheid van X-chromosomen een verstoorde geslachtsontwikkeling doorgemaakt. Hun lijf is als het ware in de war geraakt door een zeldzame genetische samenstelling van hun lichaamscellen.

Jammergenoeg hebben de afgelopen week heel wat mensen in kranten hun gebrek aan kennis mogen etaleren

Semenya: waarom het onderzoek niet deugt

Nadat Dutee Chand haar zaak heeft voorgelegd aan het CAS, kreeg de IAAF twee jaar de tijd om met  wetenschappelijk overtuigende argumenten te komen dat een hoge testosteronspiegel oneerlijk is in topsport. In 2019 publiceerde de IAAF een studie van Stephan Bermon waarin een statisch verband is gevonden tussen de T-waarde en de prestatie. Dat onderzoek rammelt.

Ten eerste zegt een statistisch verband nog niet dat er ook een causaal verband is. Dat er in gebieden met veel ooievaars ook meer kinderen worden geboren is een statistisch verband, maar geen oorzaak-gevolg. In het onderzoek van Bermon is bijvoorbeeld niet uitgesloten dat lichaamslengte een rol speelt. Vrouwen met een Y-chromosoom zijn significant langer dan andere vrouwen. Ook zonder hoge T-waarde zijn deze vrouwen snel.

Er is een replicatie uitgevoerd door Pielke. Hij stelde vast dat Bermons onderzoek 200 foute data bevat. Bermon heeft dopingzondaars niet uit zijn bestand gegooid en zelfs tijden verzonnen. Pielke vond dus ook dat Bermons onderzoek niet gepubliceerd had mogen worden.

De zaak Semenya rust op drijfzand. De rechters hadden om nieuw onderzoek moeten vragen, voordat zij tot zo’n ingrijpende maatregel zouden komen. Er wordt vooral intuïtief naar Semenya gekeken. En dat doen mensen al 60 jaar zo. Sinds Foekje Dillema is er niet veel verbeterd op de sintelbaan.

Wat hebben we geleerd van Semenya?

Caster Semenya mag niet meer zonder medicatie meedoen op de 800 meter. Testosteron maakt haar oneerlijk snel, zegt men. We moeten ver terug maar de tijd waarin haar pr snel was.  Ze loopt nu tijden die in 1976 snel waren. Wat hebben we nu geleerd van deze kwestie?

1 winnen is belangrijker dan meedoen.
2 sport verbroedert niet, maar drijft mensen uit elkaar.

De twee belangrijkste morele waarden zijn opzij gezet om een vrouw die niet valsspeler uit de competitie te weren.

Semenya-storm is gaan liggen

De atletiek federaties worstelen wereldwijd al 60 jaar met intersekse atleten. Lastige dames kennelijk.  Deze week zag ik heel veel reacties op de uitspraak van de sportrechtbank die met enige tegenzin de IAAF gelijk gaf. Opvallend is dat er vooral intuïtief gereageerd wordt. Zowel door voorstanders als door tegenstanders. En dat terwijl het feitelijk alleen om de vraag gaat of Semenya voordeel heeft van een verhoogde T-waarde.

Het is (nog) niet aangetoond. En mijn veronderstelling is dat er meer factoren een rol spelen, waaronder haar lengte en ze werkt ook hard aan haar prestaties. Stel dat er een verband is tussen testosteron en hardlopen, dan moet dat ook nog een oorzakelijk verband zijn. Vrouwen met een Y-chromosoom zijn namelijk ook gemiddeld langer. Maar lengte is niet gemaximeerd. En dat gaat ook niet gebeuren.

De rechters hadden hun besluit eigenlijk nog niet mogen nemen. Eerst onderzoek dan pas een oordeel. Zo hoort het te gaan. Maar zo ging het helaas niet.

De ‘experts’ van Catawiki

Marleen Deiters maakt het wel erg bont. Een poppenbed van Ko Verzuu uit 1907. Als ze even gegoogled had, had ze gezien dat Ko Verzuu toen 6 jaar oud was. ‘De Stijl’ staat erbij. Ze zou toch moeten weten dat er in 1907 geen sprake was van De Stijl. Het eerste levensteken is 1917.

Dit bedje is ruim 40 jaar terug in de tijd gezet. Dat niet opmerken vond ik voor een expert toch wel een blunder. Het bed is ook nog incompleet. Dat is wat lastiger om vast te stellen. Maar 1907 dat kan echt niet.
Op mijn verzamelgebied ado van Verzuu gaat het regelmatig mis. Speelgoed is vaak incompleet. Of echt in slechte staat. Als je mijn ervaring zou mogen doortrekken naar andere domeinen bij Catawiki, dan zal het regelmatig mis gaan.

XY DSD and body length

XY DSD female athletes sbould bring their body length down to 5 feet 6. Their body length has a genetic code  on the male Y-chromosome. Males are all over the world taller than females. So length is a male carateristic and unfair. Tall people have great advantages in sports.  So it would be fair that all female athletes with a Y-chromosome bring their length down to the maximum of 1.73. That is 5 cm taller than the average European woman.

Elite sport lost it’s credibility

Elite sport reached it’s all time low, with the exclusion of Caster Semenya. Sport does not bring us together. It devides us. sport’s highest moral goals are just empty words. South Africa will adress the UN and perhaps step out of the IAAF. To me it seems the most logical step. The DSD regulations got to have serieus consequenties.

Semenya: het gaat om het Y-chromosoom

Je kunt een hoop kritische opmerkingen maken over de XY DSD regels rond Semenya. Is sport überhaupt eerlijk? Wat zijn precies mannelijke kenmerken? Deze zaak draait volgens mij om één ding: vrouwen met een Y-chromosoom. De geschiedenis heeft geleerd dat sportbonden deze vrouwen kwijt willen. Elke mogelijkheid om ze een beentje te lichten wordt aangegrepen. Waar kunnen
we ze op pakken? In de vorige eeuw werden vrouwen met een Y-chromosoom altijd geschorst. Er kwam kritiek vanuit de wetenschap. Er bleven steeds minder argumenten over om ze de wacht aan te zetten. Nu schermt de IAAF met een onderzoek naar testosteron dat aan alle kanten rammelt. Meer dan 200 data zijn vals bleek uit een replicatie: dopingzondaars zijn erin meegenomen, tijden zijn verzonnen ...... de CAS ging schoorvoetend akkoord. Misschien om erger te voorkomen. Erger is dat we weer teruggaan naar de vorige eeuw. Ik ben er namelijk van overtuigd dat de IAAF alle vrouwen met een Y liever kwijt dan rijk zou zijn.

Wat hebben we geleerd deze week?

Van Dillema tot Semenya

Foekje Dillema was het eerste slachtoffer van een door de IAAF verplichte geslachtskeuring. Semenya had de laatste kunnen zijn.

Dillema en Semeya hebben dezelfde conditie. Een hoge testosteronwaarde in het bloed. Beide atleten zijn - heel technisch gesproken - een genetisch mozaïek van XX en XY-chromosomen. Een zeldzame conditie die de geslachtsontwikkeling verstoort.

We hebben tussen Dillema (1950) en Semenya (2019) niets geleerd. Vrijwel niets. Nog steeds is Semenya niet welkom op de atletiekbaan. Tenzij .... iedereen met wat gezond verstand snapt dat het niet koosjer is om van iemand te vragen om zonder gezondheidsredenen te sleutelen aan het lichaam. Dat is ook in strijd met mensenrechten. Iedereen snapt dat als je vrouwen limieten oplegt, je dat ook bij mannen behoort te doen.

Nu zijn er helaas nog steeds mensen bij wie dat gezond verstand ontbreekt: Sebastian Coe (IAAF) en bij ons Ellen van Lange. Zij vieren hun feestje omdat twee van de drie rechters van het gerechtshof voor de sport het redelijk vinden om mensenrechten opzij te zetten. Hoewel Semenya niet vals speelt is het niet eerlijk dat ze meedoet, is de achterliggende gedachte. Dat is een tamelijk bizar moreel concept. Dat geldt ook voor de rechters die zeggen dat het redelijk is dat ze aan de testosteronremmers gaat, hoewel het tegelijkertijd discriminatie is. Dat soort redeneringen kunnen organisaties als de VN dus ook niet volgen.

Op de lange termijn gaan intersekse vrouwen als Dillema en Semenya het pleit winnen. Daar ben ik van overtuigd. Niet de redelijkheid maar de menselijkheid zal zegevieren.

Limiet op lichaamslengte vrouwelijke atleten

Mannen en vrouwen hebben niet alleen een ander testosteron-niveau, maar verschillen bijvoorbeeld ook in lichaamslengte. Mannen zijn overal ter wereld gemiddeld langer dan vrouwen. Dat heeft net als met testosteron te maken met het mannelijk chromosoom Y. Vrouwen met een Y-chromosoom zijn gemiddeld langer dan vrouwen met twee X-chromosomen. Caster Semenya is bijvoorbeeld lang 1.78, dat is 11 centimeter langer dan het Europese gemiddelde. En in Europa zijn vrouwen gemiddeld het langst van de wereld.  En met grote stappen ben je snel thuis. Je kunt een relatie veronderstellen tussen haar testoteronwaarde en haar prestatie, maar zeker ook haar lengte speelt een rol.

Nu het testosteronniveau gelimiteerd is door de Internationale Atletiek Federatie, zou ik er ook voorstander van zijn de lichaamslengte te limiteren. Lichaamslengte is bij de meeste sporten een groot voordeel. Ook bij hardlopen. Dafne Schippers zou kansloos zijn als ze tien centimeter kleiner was. Schippers heeft een mannelijke lichaamslengte van 1 m 79. Dus moet Schippers geschorst worden. Ze heeft een oneerlijk voordeel. Ze is niet volledig vrouw, ze heeft mannelijke aspecten. Daarom zou ik ervoor willen pleiten een limiet te zetten op de lengte in de categorie vrouwen. Een marge van 5 cm boven het gemiddelde. De limiet zou dan komen op 1 meter 72. Dat is heel redelijk.

De IAAF deelt competitie opnieuw in

Met een reglement voor intersekse sporters heeft de IAAF een derde categorie toegevoegd aan de competitie. Naast mannen en vrouwen zijn er nu ook intersekse sporters. Mandela zei ooit dat sport het in zich heeft om de wereld te veranderen, maar de IAAF heeft deze kans jammerlijk gemist. De federatie heeft mensen eerder uit elkaar gedreven dan verenigd. Mandela heeft zich op 1 mei 2019 omgedraaid in zijn graf.

Treurige dag voor interseks-vrouwen

Caster Semenya en een handje vol andere hyperandrogene sporters zijn verplicht om bij deelname aan 400 tot en met de mijl hun testosteronniveau omlaag te brengen. Dat heeft het hogegerechtshof voor de sport besloten. Zij het niet unaniem. Het panel was verdeeld over het besluit. En hield wat slagen om de arm als het gaat om de medische gevolgen voor de sporter in de toekomst. De sporter zou namelijk testosteronremmers moeten gaan gebruiken. Dat kan bijvoorbeeld met anticonceptiepillen.

Interseksevrouwen worden nu toch apart gezet. Slecht nieuws natuurlijk. Op deze manier komen we nooit van de discriminatie af. Deze discussie loopt nu al sinds 1936 met steeds andere maatregelen. En wisselende doelgroepen. Bovendien liggen vrijwel altijd de medische gegevens van deze vrouwen op straat. Ook van Semenya. De IAAF heeft keer op keer de privacy van atleten geschonden. Zo stelde de IAAF op haar website voorafgaand aan het proces dat vrouwen met ik citeer ‘inwendige testikels’ een oneerlijke concurrentie zijn. In casu Caster Semenya.

Er wordt door veel buitenstaanders vrij intuïtief gereageerd als het gaat om een hoge testosteronspiegel. Meer testosteron, meer spierkracht denkt men. Maar deze relatie is helemaal niet zo lineair en eenvoudig. Iedereen reageert weer anders op hormonen en testosteron dient niet alleen de spiermassa. De wetenschap zou uitsluitsel moeten geven, maar onderzoekers hebben op hun beurt weer zitten knoeien met cijfers. Het was beter geweest als de rechtbank nieuw onderzoek had verlangd voordat er psychologisch ingrijpende maatregelen worden genomen.

Er zijn veel verliezers. Het was ook een slechte dag voor de sport, die bewezen heeft dat ze niet verbroedert, maar mensen uit elkaar drijft.